B.J. Upton ziet er niet meer uit als de oude B.J. Upton. Hij veranderde vorige week ineens in Superman. Maar dan niet Superman als hij Superman is, maar als Superman even geen held speelt en zich vermomd als de stille saaie krantenredacteur Clark Kent met een grote zwarte bril.
Met zijn retro-bril hoopt de outfielder van de Braves dat hij zijn problemen met de knuppel kan oplossen. Want misschien lag dat beroerde slaggemiddelde van .184 vorig seizoen helemaal niet aan vormverlies, maar aan Upton zijn verminderde zicht.
B.J. merkte in ieder geval gelijk verschil. “Ik zag de bal echt beter”, zei hij tevreden nadat hij voor het eerst met bril had gehonkbald. “Maar we zien wel hoe het verder gaat.”
Upton heeft al langer te maken met onscherp beeld, want als tiener kreeg hij van zijn rij-instructeur al het advies een bril op te zetten. Maar daar trok hij zich weinig van aan, terwijl hij zich echt nergens voor hoeft te schamen. Er zijn zat spelers die met bril op in de Major League honkbalden.
Pitcher Will ‘Whoop-La’ White was in 1878 de eerste met een brilletje en won in zijn carrière liefst 229 wedstrijden. George ‘Specs’ Toporcer van de Cardinals was in 1921 de eerste positiespeler met bril. Zonder zag hij vrijwel niks. In de kleedkamer probeerde hij een keer met zijn handen vooruit op de tast de douche te vinden. “Wie heeft deze gast in godsnaam een contract gegeven?”, riep een medespeler verbaasd.
Toch bleef het lange tijd uitzonderlijk een bril te dragen en toen Earl Torgeson in 1947 het wel deed vroeg een journalist waarom. Torgeson gaf daarop een duidelijk antwoord: “Omdat ik graag wil zien.”
Pitcher Ryne Duren (1954-1965) merkte dat slecht zien ook extra waarde kon hebben. Hij haalde een snelheid van 95 mijl per uur en probeerde slagmensen bang te maken door tijdens de warming-up een paar ballen snoeihard tegen de backstop te gooien. Daarna kneep hij opzichtig met zijn ogen zodat het leek alsof hij de tekens van de catcher niet kon zien. Sommige slagmensen stonden dan toch minder ontspannen.
De topjaren voor brilletjes waren de seventies. Dik twintig procent van alle honkballers had er één. Liefst drie brildragers wonnen op rij de MVP-titel in de American League. In 1972 Dick Allen, een jaar later Reggie Jackson en in 1974 Jeff Burroughs. Alle drie hadden trouwens zo’n echte enorm grote ronde jaren zeventig-bril. Vanaf de jaren tachtig stapten de meesten over op contactlenzen en nu laten sommigen zelfs hun ogen laseren.
Het gaat inmiddels iets beter met Upton. Zijn slaggemiddelde gaat voorzichtig omhoog en hij raakt de ballen hard. En de bril staat Upton in ieder geval goed. Hij ziet er cool uit met zijn hipster-model.
Maar alleen op Clark Kent lijken is natuurlijk niet genoeg, stiekem hoopt hij vast ook op een beetje extra supermankracht. Want als B.J. blijft aanmodderen is er niks Superman aan hem. Dan is hij gewoon een honkballer met bril en kunnen we hem net zo goed weer gewoon bij zijn eigen kleurloze ‘Clark Kent’ naam noemen die hij bij zijn geboorte kreeg: Melvin. Een nerdy-naam die meestal goed past bij mensen die onhandig zijn in sport.
Foto: Getty Images
Reacties