Voorafgaand aan deze Stanley Cup-finale was het al bekend dat de goalies van beide teams in staat zouden zijn om wedstrijden te ‘winnen’ met belangrijke reddingen. In het eerste duel van deze series tussen de Vancouver Canucks en Boston Bruins was het al meteen raak en lieten zowel Roberto Luongo als Tim Thomas zien waarom zij onder de beste goalies van de NHL gerekend mogen worden.
Beide goalies lieten zich nagenoeg de gehele wedstrijd van hun beste kant zien en stapelden redding op redding, de een nog mooier dan de ander. In totaal was Luongo verantwoordelijk voor zesendertig reddingen en zijn collega Thomas voor drieëndertig. Er was voor de aanvalslinies van beide teams dus bijna geen doorkomen aan.
„Deze wedstrijd verliep zoals iedereen al had verwacht, en waarschijnlijk gaan alle duels van deze series zo zijn,” aldus Canucks-verdediger Kevin Bieksa. „Deze goalies zijn niet voor niets kandidaat om de Vezina Trophy (de prijs voor de beste keeper van de NHL) te winnen.”
De Bruins speelden erg sterk in de eerste twee periodes en kregen ook voldoende kansen op de openingstreffer, maar telkens vonden zij dus Luongo op hun pad. In de slotperiode leek het alsof zij hun kruit verschoten hadden en namen de Canucks het initiatief over.
Thomas volgde echter het voorbeeld van zijn Canadese collega en wist de thuisploeg ook lang van het scorebord te houden, al had hij wel een keer de hulp van de lat nodig bij een schot van Alex Edler.
Met nog negentien seconden op de klok moest Thomas uiteindelijk toch buigen en het was grotendeels de derde lijn van de Canucks die hier verantwoordelijk voor was. Hiermee werd dus nog maar eens de breedte van de Canadese selectie bevestigd.
Ryan Kesler wist zich na een pass van Bieksa knap vrij te spelen in hun aanvalsvak en vond op zijn beurt de vrijstaande Jannik Hansen. Deze snelde op het vijandelijk doel af, maar in plaats van zelf te schieten legde hij de puck af naar Raffi Torres die de goalie van de Bruins eindelijk wist te passeren.
Thomas had verwacht dat Hansen zelf zou gaan schieten en had zich daar dan ook op ingesteld. Hierdoor was hij kansloos op de inzet van de inkomende Torres die de puck dus in een vrijwel leeg doel kon schuiven.
„We hadden een empty net nodig om te scoren en gelukkig kregen we hier een kans toe,” aldus Daniel Sedin, die hiermee de beslissende goal zeer treffend wist te verwoorden.
Foto: nhl.com
Reacties