Blik op Baseball: Werth maakte een goede keuze

Door

In Blik op Baseball geven MLB-redacteuren Lennart BeishuizenMarco PostJurian UbachsIngmar Meijer en vanaf deze week ook Richard van Welie elke dinsdag om vier uur hùn mening over het belangrijkste nieuws van de week. Handig, voor als je snel bijgekletst wilt worden of wilt weten wat de kenners bezighoudt.

Stephen StrasburgLennart Beishuizen:
“Stephen Strasburg gooit dit jaar niet meer dan 160 innings.” De Washington Nationals lieten er aan het begin van het seizoen geen misverstand over bestaan: Stephen Strasburg krijgt de babybehandeling. De first overall pick van de 2009 draft raakte in zijn debuutseizoen in 2010 geblesseerd aan zijn elleboog en onderging een Tommy John operatie. Door de lange tijd die een werper nodig heeft om te revalideren (ongeveer een kalenderjaar) kwam Strasburg vorig seizoen tot slechts 24 innings.

Vanwege de gouden toekomst van de Nats en de leeftijd van de 24-jarige Strasburg besloten de Nats het dit jaar rustig aan te doen met hun ace. 160 innings dit seizoen, niet meer. Dat staat ongeveer gelijk aan werpen tot 1 september.

Maar de Nats staan bovenaan in de National League East en dat willen ze ook blijven. Er rees twijfel: zouden de Nats vasthouden aan het innings limiet van Strasburg? Ja, zei manager Davey Johnson een paar weken terug nog.

Inmiddels is het half augustus en met 133,1 innings komt Strasburg al aardig dicht bij de harde grens. Of toch niet? Gisteren lieten de Nationals weten dat de rechtshandige werper zeker niet meer dan 180 innings gaat gooien. Say what? Een play-off plaats is bijna binnen en toch vergroten de Nats het risico. Waarom? Als je toch besluit Strasburg meer te laten werpen, laat hem dan ook in de postseason werpen. Want als ze dat doen maken ze een grote kans. Nu nemen ze risico’s, maar wat schieten ze daar mee op?

Jed LowrieMarco Post:
De volgende tweet zag ik voorbij komen: ‘Astros lose xxxxxx-xxxxxxx. They’ve lost xxxxxx of their last xxxxxxx.’ Een journalist van de Houston Cronicle verklaarde op een grappige manier het dramatische seizoen (38-79) van de Houston Astros. Nee, ik volg de ‘Stros niet op de voet, wel de voortgang van Jed Lowrie. De 28-jarige shortstop ligt weer eens in de lappenmand, deze keer met knie en zenuw klachten, hij heeft zelfs een brace om zijn rechterbeen nodig om fatsoenlijk te kunnen lopen. Arme Lowrie, beter bekend als de man van glas.
Lowrie begon zijn loopbaan bij de Boston Red Sox en maakte deel uit van een groep veel belovende talenten zoals Clay Buchholz, Jon Lester, Jonathan Papelbon, Dustin Pedroia en Hanley Ramirez. Blessures stonden een ‘echte’ doorbraak in de weg (Lowrie speelde slechts 256 wedstrijden in vier seizoenen). In de offseason volgde een trade naar Houston en ik was blij voor Lowrie. Een nieuwe omgeving. Een nieuwe start.

Dat was te merken. Lowrie noteerde tot 9 juni de volgende cijfers: 297/373/547 met 12 homeruns en 28 binnen geslagen punten. Er gingen zelfs geluiden op dat de Red Sox niet zo snel afscheid hadden moeten nemen van de talentvolle shortstop. Helaas sloeg het noodlot weer toe. Lowrie heeft sinds 14 juli geen wedstrijd meer gespeeld en er is nog altijd geen datum geprikt voor zijn comeback.

Josh BeckettJurian Ubachs:
De originaliteitsprijs verdient het niet, maar ik wil toch even voortborduren op het voorzetje dat Lennart vorige week al gaf, over de wisselvalligheid van de Boston Red Sox. Afgelopen week drong namelijk ineens het besef door dat er een streep door het seizoen van de Sox kan. Natuurlijk: slecht waren de prestaties al langer, en niemand had nog echt vertrouwen in een goede afloop, maar het besef dat het al klaar is, en dat er zelfs theoretisch eigenlijk weinig meer mogelijk is? Goedemorgen Red Sox Nation, wake up and smell the defeat.

Ik weet niet meer exact welke dag en welk moment het was, maar de Red Sox stonden op enig moment 56-59, en dan houd je dus nog 47 potjes te spelen over. Een gemiddeld jaar vraagt van de ploegen die zich voor de wildcard wensen te kwalificeren dat ze toch minstens richting de 87 of 88 overwinningen gaan in dat seizoen. Dat houdt in dat Boston nog ergens 32 zeges vandaan moest zien te toveren… en dan mag je er maar 15 verliezen. Geen onmogelijke opgave als je team lekker draait en je de ene na de andere winning streak aan elkaar rijgt, maar voor dit Boston onbereikbaar. Ik snap dan ook heel goed dat de Sox geen grote stappen meer hebben gezet op de trademarkt. Ik ben er van overtuigd dat Cherington dit rekensommetje ook wel gemaakt had en dat hij zich beseft dat het seizoen van de Red Sox niet meer gered zou worden door het toevoegen van een grote naam. Je verlies nemen dus, en verder kijken.

En dus kan kunnen de Bostonians met een gerust hart plannen gaan maken voor oktober. Misschien eens langs bij familie in het zuiden van het land, of de Amerikaanse presidentsverkiezingen wat meer op de voet volgen. Maar ook weer niet van te dichtbij, want in Washington spelen ze waarschijnlijk wél postseason baseball. Enne… wait till next year.

Jayson WerthIngmar Meijer:
Ineens heeft de cameraman Jayson Werth te pakken. Hij zit deze zondag laid back in de dugout van de Washington Nationals. Armen over elkaar, rossige baard mooi getrimd en ondanks de 5-0 achterstand tegen de Diamondbacks tovert ie nog een glimlach op het gelaat, want ja, het is ook goed toeven tegenwoordig bij de hoofdstedelingen.

Toen Werth vorig jaar voor een vette worst Philadelphia verliet voor de Nats verklaarde ik ‘m voor gek. Wie gaat er nou uit eigen overweging bij de Nationals spelen? Meedoen is blijkbaar belangrijker dan winnen, zei het stemmetje in mijn achterhoofd.

Maar I stand corrected. En hoe! Want de ploeg van Davey Johnson bewijst al 115 wedstrijden mijn ongelijk. Ook al zeiden deskundigen voor de seizoen ouverture dat dit team een contender is in de NL East. Toch wilde ik er nog niet echt aan.

Ik ben een believer nu. Overtuigende pitching, prettige slagploeg en spectaculaire defense mede dankzij Roger Bernardina. Werth kwam als de grote man, maar is anno 2012 niet ‘ns zeker van z’n plek. Het kan snel gaan. Washington staat fier bovenaan in hun league en ik volg het op de voet. En het liefst zie ik het live. Next up: een clash tegen San Francisco Giants.

C.C. SabathiaRichard van Welie:
Afgelopen weekend kwam het nieuws naarbuiten dat C.C. Sabathia voor de tweede keer dit seizoen op de disabled list is geplaatst. De ace van de Yankees kampt met stijfheid in het ellebooggewricht en komt nu minstens vijftien dagen niet in actie.

Dit is natuurlijk een grote aderlating voor de ploeg, helemaal omdat het einde van het seizoen nadert. De Bombers staan nog wel bovenaan in de AL East, maar de laatste tijd gaat het allemaal niet echt meer zo soepeltjes. De zeker lijkende voorsprong die de ploeg nog niet zo lang geleden had, is alweer danig geslonken en de hete adem van de Rays en de Orioles wordt alweer gevoeld in New York.

De pitching staff van de Yanks heeft natuurlijk al de nodige klappen gehad dit seizoen met de langdurige blessures van Mariana Rivera, Michael Pineda, Andy Pettite en Joba Chamberlain. En daarbij doen de overige starters een serieuze gooi naar de wisselvalligheidsbokaal van de Red Sox; met name Phil Hughes en Ivan Nova hebben zeker prima outings afgeleverd, maar dienden al net zo vaak als kannonnenvoer voor de vijandelijke slagploegen. De Yankees haalden Derek Lowe er al bij voor meer ervaring vanuit de bullpen, maar het is voor ze te hopen dat de solide Carsten Charles weer snel terugkeert op de heuvel.

Blik op Baseball van vorige week: Red Sox winnen wisselvalligheid wisselbokaal

Foto’s: Getty Images

Ook leuk om te lezen