In Blik op Baseball geven MLB-redacteuren Lennart Beishuizen, Marco Post, Jurian Ubachs, Seb Visser, Ingmar Meijer en Richard van Welie hùn mening over het belangrijkste nieuws van de week. Handig, voor als je snel bijgekletst wilt worden of wilt weten wat de kenners bezighoudt.
Ingmar Meijer: Wie honkbal zegt, weet dat Amerika het ware Mekka is. Niet voor niets krijgt de club die de World Series wint het predicaat ‘wereldkampioen’. Major League Baseball is het hoogst haalbare voor een honkballer.
Als deze organisatie dan een prestigieus landentoernooi verzorgt, voelen de Verenigde Staten, het thuisland van de MLB, zich aan hun stand verplicht kwaliteit te leveren. Ondanks twee eerdere zeges van Japan zien de Amerikanen zich als favoriet voor de titel.
En toen ging het bijna fout. Tijdens het cruciale duel tegen Canada bespraken de ESPN-commentatoren al het doemscenario, maar hoe meer de wedstrijd tegen de minder hoog aangeslagen buurman vorderde des te realistischer het script werd. “Als de VS niet wint, dan moeten ze zich plaatsen voor de volgende WBC. Die kwalificatiewedstrijden zijn in september! Wie gaat er dan spelen”, zegt de commentator met lichte paniek in de stem.
De Detroit Tigers zullen Justin Verlander in die periode niet afstaan en ook op de presentie van Mike Trout hoeven ze dan echt niet te rekenen. Geen enkele MLB-franchise zegt in die periode van het jaar tegen hun beste spelers: ‘ga maar, voor het vaderland.’ Nou ja, misschien is Stephen Strasburg al vrij.
Een WK honkbal waarvoor Team USA zich moet plaatsen; dat klinkt als Brazilië dat ontbreekt op de mondiale eindronde voetbal. Een vroege exit dreigt, een gigantische afgang hangt de mannen van Joe Torre boven ’t hoofd. Mede dankzij Eric Hosmer, de vervanger van Mark Teixeira, en Adam Jones wordt het vege Amerikaanse lijf gered in de laatste twee innings. USA is nog altijd in de race.
Ze kropen door ’t oog van de naald. Even was er paniek in de commentaarbox. Dat was geinig voor hoelang ’t duurde. Maar zeg nou eerlijk, wat is een ‘WK’ zonder het meest toonaangevende honkballand op deze globe?
Jurian Ubachs: Vorig jaar, zo mag u best weten, zat ik nu al regelmatig live wedstrijden te kijken. Gewoon, een beetje spieken of alle grote namen wel op tijd wakker gaan worden voor het feest losbarst op 1 april. Even zien hoe de armen er bij hangen, hoe het veldspel verloopt en of de swings allemaal wel de juiste kracht en sierlijkheid vertonen.
Ik heb nog geen Spring Training-potje gezien. Waarom niet? Simpel: WBC. Hoewel ik aanvankelijk sceptisch was, en me in eerste instantie ook veel meer richtte op het nieuws uit Spring Training-staten Florida en Arizona, is het onmogelijk om de World Baseball Classic te negeren. Het toernooi heeft in ons land, maar ook in de Verenigde Staten zelf, een status verworven waarmee het toernooi voor heel even pal voor de MLB is komen te staan. Een totale eclipse in de honkbalbalwereld.
We hebben vast allemaal de ‘walkoff call’ van de Amerikaanse televisie van Sams’ winnende punt gezien, en ook de overwinning van de VS op Canada deed behoorlijk wat stof opwaaien. Niet dat spelers die naar de WBC gingen voorheen werden gezien als dissidenten, maar dit jaar is het anders. Natuurlijk gaan de Spring Training-potjes gewoon door, maar ondertussen kijkt iedereen met een half oog naar Tokio, Miami en straks San Francisco, waar over pakweg een week de nieuwe officiële wereldkampioen honkbal gekroond zal worden.
Hoe groot is de kans dat die titel straks oranje kleurt? Geen idee. Op papier zou je zeggen dat Nederland niet van de VS kan winnen, en Japan bleek zondag ook een behoorlijk obstakel. Wat maakt het uit. De wereld telt straks vier landen die zich de beste vier honkballanden ter wereld mogen noemen, en het Koninkrijk der Nederlanden hoort daarbij. Vóór Cuba. Vóór Canada. Vóór Mexico. Dat alleen al is iets om heel erg trots op te zijn als Nederlander, en voor een SportAmerika-redacteur stiekem nog nét iets meer!
Laatste Blik op Baseball: De grote Andy-show
Foto: Getty Images
Reacties