In Blik op Baseball geven MLB-redacteuren Lennart Beishuizen, Marco Post, Jurian Ubachs, Ingmar Meijer en Richard van Welie elke dinsdag om vier uur hùn mening over het belangrijkste nieuws van de week. Handig, voor als je snel bijgekletst wilt worden of wilt weten wat de kenners bezighoudt.
Lennart Beishuizen:
What the heck zijn de Los Angeles Dodgers aan het doen? Met nog een maand te gaan in dit seizoen maken de mannen uit Hollywood een blockbuster deal met de Boston Red Sox, waarbij niet alleen Adrian Gonzalez, Josh Beckett, Carl Crawford en Nick Punto of all people en een kwart miljard dollar aan contracten naar Chavez Ravine komen, maar de Dodgers sturen ook nog eens doodleuk twee power arms in Allen Webster en Rubby de la Rosa naar Beantown.
Zelfs als de Dodgers geen prospects naar Boston hadden gestuurd was het een slechte deal voor de Dodgers. Een kwart miljard dollar is echt heel veel, zeker als je ook nog Matt Kemp en Andre Ethier tot 2483 onder contract hebt staan voor een triljoen dollar. De korte termijn visie neemt het nu de dollars bij de Dodgers binnen zijn over van de lange termijn visie. Alles om de play-offs te halen dit seizoen. Ok, Gonzalez is veel beter dan James Loney, maar wat kan hij in een maand doen? En hetzelfde geldt voor Beckett, die dit seizoen zeer matig is. En dan heb ik het niet eens over Crawford, die niet eens meer in actie komt dit jaar.
De twee, misschien drie wins die de Dodgers erop vooruit gaan hoeft niet eens genoeg te zijn om de play-offs überhaupt te halen. De Dodgers staan tweeënhalve wedstrijd achter op de San Francisco Giants, die, zelf over een meesterlijke pitching staff beschikken, en ook op tweeënhalve wedstrijd achter op de St. Louis Cardinals, die, overall, niet veel minder zijn dan de Dodgers. Ja, de Dodgers kunnen het gewoon redden, maar als ze dat niet doen hebben ze een groot probleem. Het is een gutsy move, maar of het goed uit gaat pakken? Ik heb mijn vraagtekens.
Marco Post:
Tampa Bay Rays’ manager Joe Maddon houdt ervan om spelers op meerdere posities in te zetten om zo elke wedstrijd het beste team het veld in te sturen. Toch is de 26-jarige Evan Longoria een belangrijke steunpilaar, zowel aanvallend als verdedigend. Je zag het toen de derde honkman vroeg in het seizoen afhaakte met een hamstringblessure. De Rays waren opeens een .500 team en kenden een achterstand van 14 wedstrijden op de New York Yankees.
Je let even niet op en, BAM, daar zijn de Rays weer. Longoria keerde op 7 augustus terug in de lineup en sindsdien heeft de ploeg een 14-5 record. De achterstand op de Yankees bedraagt nu slechts vier wedstrijden en de Rays gaan aan kop in de AL Wild Card race. Longoria slaat slechts 15 uit 62 met twee homeruns en 10 binnen geslagen punten, kun je nagaan hoe sterk de Rays zijn als hij echt op stoom raakt.
Naast de invloed van Longoria beschikt de ploeg over een jonge en sterke pitching staff met David Price, Jeremy Hellickson, James Shields, Matt Moore en Alex Cobb (Shields is de enige starter ouder dan 26 jaar). Closer Fernando Rodney leeft helemaal op na wat aanpassingen aan zijn controle, 39 saves en een 0.77 ERA. Zelfs Maddon is fan van zijn crooked hat. Sinds 2008 doen de Rays mee om de prijzen en dat is dit seizoen niet anders.
Jurian Ubachs:
Ineens was ‘ie daar, en was het klaar. Met een megadeal maakten de Dodgers een einde aan het verblijf van Josh Beckett bij de Boston Red Sox, en daarmee aan een tijdperk. Het is soms moeilijk te geloven dat het al bijna vijf volle jaren geleden is dat Josh Beckett zijn Red Sox langs de Los Angeles Angels, Cleveland Indians en Colorado Rockies leidde, op weg naar de World Series-trofee in 2007. Hoezeer hij in de jaren er na ook zijn best leek te doen om de herinnering aan de dominante pitcher die hij was te verdoezelen: een groot deel van Red Sox Nation zal zich vooral die Beckett herinneren, met zijn 4-0 record dat postseason.
En toch zullen zij niet vaak kijken naar de foto’s en video’s uit die tijd. Te confronterend. Hoe pijnlijk is het immers om te zien hoe een afgetrainde Beckett dat jaar hitter na hitter kansloos terug naar de dugout stuurt. Per extra kilo leek Beckett de laatste jaren ook een extra punt bovenop zijn ERA te doen. Ook was hij naar verluidt een van de voornaamste stoorzenders in het Red Sox-clubhuis, en hoofdrolspeler in het ‘kip en bier-incident’. Zijn vertrek is dan ook alleen maar goed. Het huwelijk is over, maar oh, wat hebben Boston en Josh samen mooie tijden meegemaakt. They’ll always have Cleveland.
Ingmar Meijer:
Die en die is betrapt. Hij krijgt een schorsing van vijftig wedstrijden aan z’n poezelige kont en we gaan verder met z’n allen. Streep erover. Klaar. Basta. Nou ja, de media zijn dan nog net bereid om de mega voorspelbare verklaring van speler en desbetreffende club wereldkundig te maken. Speler biecht op, biedt iedereen tot aan mama aan toe z’n excuses aan en meldt zich te berusten in z’n lot.
Meest recente voorbeeld is Bartolo Colon: de 39-jarige pitcher van de verrassend aardig spelende Oakland Athletics. Waar iedereen dacht dat de onverschillig ogende werper zich tegoed deed aan junkfood en dergelijke bleek dat de Dominicaan stiekem testosteron naar binnen werkte.
Colon werd ontmaskerd door de MLB, kreeg de straf die voor een eerste dopingvergrijp staat en that’s that. We zien je wel weer terug als de schorsing over is. Cool en zakelijk handelen. Iets waar de wielerwereld nog iets van kan leren. Een sport die ‘dopeurs’ een schreeuwend neon-verlicht podium geeft. Sterker nog: zelfs coureurs titels afneemt zonder enige bewijslast.
Colon is de vijfde valsspeler van 2012. Wie de andere vier waren, kostte op Melky Cabrera na graafwerk. Wie herinnert zich Guillermo Mota, Freddy Galvis en Marlon Byrd nog? My point exactly.
Richard van Welie:
Adrian Beltre kende een extreem goede week, die hem uiteindelijk de AL Player of the Week award opleverde. Zo sloeg hij afgelopen woensdag in zijn eerste drie at bats tegen de Baltimore Orioles drie homeruns. Op zich al niet verkeerd natuurlijk.
Een dag later sloeg de derde honkman van de Texas Rangers de bal weer het park uit, maar zijn beste prestatie van de week volgde op vrijdag. Tegen de Minnesota Twins sloeg hij namelijk een onvervalste cycle en hiermee was hij, na Joe DiMaggio in 1948, pas de tweede speler uit de historie van de MLB die in één week tijd drie homers in één wedstrijd en een cycle in een andere wist te noteren.
Dit was overigens de tweede cycle van Beltre in zijn carrière. Grappig detail hierbij is dat hij in 2008 zijn eerste tegen de Rangers sloeg. Hun startende pitcher was toen Matt Harrison die afgelopen vrijdag ook voor Texas mocht beginnen, en nu dus aan de goede kant van de score stond.
Beltre trok zijn goede prestaties van de afgelopen week gisteren gewoon door, want in de 6-5 overwinning op de Rays sloeg hij drie uit drie, met een homerun en vier binnengeslagen punten.
Blik op Baseball van vorige week: Adam Dunn is back on track
Foto’s: Getty Images
Reacties