Blik op Baseball: Rangers krijgen trap na van Josh

Door

In Blik op Baseball geven MLB-redacteuren Lennart BeishuizenMarco PostJurian UbachsSeb VisserIngmar Meijer en Richard van Welie hùn mening over het belangrijkste nieuws van de week. Handig, voor als je snel bijgekletst wilt worden of wilt weten wat de kenners bezighoudt. blik600a Blik op Baseball: Ryu een karakter uit Street Fighter

Tampa Bay Rays v New York YankeesJurian Ubachs: Mijn oog viel deze week op een verhaal van Zack Meisel, een reporter van MLB.com. Meisel vond het wel een leuk idee om het fijne te weten te komen over de welbekende ‘heated arguments’ die coaches regelmatig voeren met de umpires. Hier in Nederland rennen scheidsrechters met ‘Respect’-bandjes naar trainers toe tegenwoordig, maar in Amerika staan ze er niet van te kijken als een coach zich even een paar minuten laat gaan tegenover een scheidsrechter. Maar wat blijkt? De inhoud van zo’n ‘gesprek’ is lang niet altijd wat het lijkt…

Zo ging Tommy Lasorda in 1984 als coach van de Dodgers eens los over een Italiaans restaurant waar hij was geweest. “Hey, ik heb 48.000 man in het stadion zitten, je moet me eruit gooien”, beet Lasorda de umpire toe, die even later het bekende wegwerpgebaar toonde. Inmiddels stonden die 48.000 wel allemaal te springen en te schreeuwen, denkend dat Lasorde opkwam voor de belangen van zijn geplaagde – en slecht spelende – Dodgers.

Twins-manager Tom Kelly liet een speler een stootslag geven met lopers op het eerste en tweede honk. De stootslag was perfect, maar de speler werd alsnog uit gegeven omdat hij op weg naar het eerste honk buiten de running lane was gestapt. Kelly stormde de dugout uit en gaf de umpire ogenschijnlijk de volle laag, maar de inhoud was eigenlijk heel anders: “ongelooflijk, ik heb een speler die een perfecte bunt neerlegt en dan kan hij niet binnen de lijntjes lopen!”

Het is algemeen bekend dat managers af en toe een woede-aanval veinsen om de boel eens wakker te schudden, maar wie wist dat de inhoud van hun tirade regelmatig heel onschuldig is? De Major League Baseball wordt niet voor niets ‘The Show’ genoemd!

Texas Rangers v Cleveland IndiansSeb Visser: Dat het de afgelopen seizoenen schaarde aan team chemistry bij de Boston Red Sox is pijnlijk duidelijk geworden. Het betekende het einde van Terry Francona, Kevin Youkilis, die bij de New York Yankees tekende, en uiteindelijk ook Bobby Valentine in Boston.

Het moet anders en dat lijkt ook GM Ben Cherington te beseffen. Hij trok in Ryan Dempster, Jonny Gomes en Shane Victorino echte ‘clubhouse guys’ aan. Mannen die garant staan voor een goede sfeer in en rondom het team. Maar wat mij opviel aan de nieuwe contracten die door de Red Sox uitgedeeld worden, gaat nog iets verder.

Het lijkt er bijna op dat er in voorgaande jaren wat onenigheid geweest is over de verschillen in salarissen bij de Red Sox. Waar in 2011 spelers als Beckett, Crawford, Papelbon, Matsuzaka, Lackey en Drew (spelers met op zijn zachtst gezegd wisselende track records) meer dan 10 miljoen verdienden, moesten steunpilaren Pedroia, Lester en Ellsbury genoegen nemen met maximaal rond de vijf miljoen dollar.

Dit seizoen krijgt bijna elke speler die tekent bij de Sox gemiddeld 13 miljoen dollar per jaar. Ortiz, Victorino, Dempster en Napoli. Allemaal krijgen zij bijna hetzelfde gemiddelde jaarsalaris in hun contract. Misschien zie ik spoken en valt het mee. J.D. Drew’s jongere broertje Stephen Drew tekende inmiddels al een éénjarig contract voor een ‘luttele’ 9,5 miljoen dollar.

Niet misselijk overigens voor een speler die de afgelopen seizoenen vrijwel niets presteerde en slechts een stopgap vormt voor Nederlander Xander Bogaerts, die in 2014 de startende korte stop moet worden in Beantown. Maar hey! Slechte one-year deals bestaan niet!

Los Angeles Angels of Anaheim Introduce Josh HamiltonIngmar Meijer: Meneer en mevrouw Hamilton, net verzekerd van een hele zonnige en dollarrijke toekomst in Los Angeles, zijn toch een beetje sip. Zelfs ietwat bozig. Nee, niet op de engelenfranchise die heel diep in de portemonnee tast om te kunnen profiteren van de aanvallende kwaliteiten van de outfielder.

Katie en Joshie Woshie Hamilton hebben hun onvrede geuit over zijn voormalige werkgever. De Texas Rangers hebben niet helemaal hun woord gehouden, want zij zouden als eerste achter de free agent aangaan en hem een aanbod doen te blijven in Arlington. Maar boeuh, zijn – inmiddels voormalige – baas besloot niet als ’n kip zonder kop achter de slugger aan te gaan, maar ging ‘ns na wat wijsheid was.

“We zijn vijf jaar in Texas geweest en als je met iemand date, dan wil je dat zo snel mogelijk kenbaar maken. Maar zij lieten ons met andere teams daten, terwijl Josh had verklaard dat de Rangers als eerste mochten bieden en dat hebben ze nagelaten.” Mooie, maar ietwat domme metafoor van vrouwlief.

Rangers meldden al snel in de offseason niet als een idioot achter Hamilton aan te gaan en sowieso niet wilden verder gaan dan een nieuwe driejarige verbintenis. Hoe goed Josh ook kan meppen; gezien zijn levensstijl is hem vastleggen ook een risico. Dat speelt mee in de hoofden van mensen die geld hebben en teams samenstellen.

Hamilton vindt dat hij big bukcs waard is en dacht zeker dat ze in Texas stapelverliefd op hem waren. Begrijpelijk waren ze niet blind in Arlington, maar zakelijk. Josh koos voor LA. Prima. Ook dat is de markt. Jammer dat hij nog een kleine trap na moet geven. Waar is de zelfreflectie?

Laatste Blik op Baseball: Ryu is een karakter uit Street Fighter

Foto: Getty Images

Ook leuk om te lezen