Voor het vierde jaar op rij speelden de Los Angeles Angels geen rol van betekenis in de NL West, ondanks dat superster Mike Trout dit seizoen werd vergezeld door het Japanse fenomeen Shohei Ohtani. De hype rond de Japanner bleek terecht, maar net zoals de afgelopen jaren bij de Angels het geval was, ging het seizoen als een nachtkaars uit.
Met een nieuwe manager op de plek van Mike Scioscia hopen de Angels dit seizoen een sterker figuur te slaan. Een snelle blik op het roster laat echter al snel hetzelfde probleem zien als de voorgaande jaren. Buiten Mike Trout om is er weinig reden om de Angels serieus te nemen.
2018: IDENTIEK RECORD
Aan het begin van het seizoen was er de serieuze hype rondom de mysterieuze Ohtani. De jonge Japanner trok veel bekijks en niet onterecht. De strikeouts (11.0 gemiddeld per negen innings) vlogen de slagmannen aan de andere kant om de oren en ook aan slag stond Ohtani zijn mannetje met een .285 slaggemiddelde gepaard met 22 homeruns. Helaas waren de loeiend harde fastballs niet vol te houden. Na amper 55 innings werd duidelijk dat Tommy John er aan te pas moet komen.
Met het wegvallen van Ohtani verdween ook de hoop van de Angels om in 2018 mee te doen om de play-offs. De pitching staff en de bullpen waren niet bij machte om de ploeg in het gros van de wedstrijden te houden. Aanvallend lag er wederom veel druk op de schouders van Mike Trout. Met een OPS van 1.088 kunnen we wel stellen dat Trout opnieuw een ijzersterk seizoen had.
Genoeg was het echter niet. De Angels eindigden voor het tweede jaar op rij met een record van 80-82, ver achter de Houston Astros en de Oakland Athletics.
2019: STAGNATIE?
Stilstaan is stagneren en als iets niet goed is in sport, dan is het wel stagneren. Zodoende werd na negentien (!) seizoenen afscheid genomen van de meeste succesvolle manager uit de clubgeschiedenis, Mike Scioscia, die de ploeg in 2002 naar een World Series-titel had geleid. Toch was het een afscheid dat eigenlijk al wel eerder plaats had kunnen vinden. Na de succesvolle jaren tussen 2002 en 2009 (waarin de ploeg in zes van de acht seizoenen de play-offs haalde), wist zijn ploeg in de negen daaropvolgende seizoenen slechts eenmaal de play-offs te bereiken.
Zijn plek wordt nu ingenomen door Brad Ausmus, die vorig seizoen als assistent van de GM werd binnengehaald en nu min of meer promotie krijgt door hoofdcoach te worden. De 49-jarige Ausmus kende tijdens zijn periode als coach van de Detroit Tigers (’14-’17) weinig succes, maar krijgt in Los Angeles nu de kans om alsnog te bewijzen dat hij een goede MLB-manager is. Toch moet hij dat wel veelal doen met hetzelfde materiaal dat Scioscia tot zijn beschikking had.
TRADES EN DEALS
Zoals te verwachten viel, hielden de Angels zich na de klapper van vorig seizoen dit offseason redelijk koest. Er werd vooral ingezet op ervaren spelers die relatief goedkoop naar Anaheim wilde komen. Te beginnen met Cody Allen, die bij de Angels zijn baantje als closer terugkrijgt, nadat hij in Cleveland zijn meerdere moest erkennen in Brad Hand. Verder werd ook Trevor Cahill toegevoegd aan de starting rotation en niemand minder dan Matt Harvey werd ook binnengehaald.
Wat betreft slagmannen zijn de grootste nieuwe namen Justin Bour en Jonathan Lucroy. Beide dertigers kunnen waarschijnlijk rekenen op een basisplaats, maar waren in 2018 lang niet zo sterk als dat ze in het verleden weleens zijn geweest. De vraagt luidt dan ook of deze ervaren rotten de club in 2019 verder kunnen brengen dan vorig seizoen.
LINE-UP
Zoals gezegd: de line-up begint en eindigt eigenlijke bij Mike Trout. Buiten onze landgenoot Andrelton Simmons en outfielder Justin Upton om is het in aanvallend opzicht niet veel. Albert Pujols is anno 2019 vooral een grote naam uit het verleden die op het veld weinig meerwaarde meer biedt. Aangezien de 39-jarige Pujols een slordige 29 miljoen per jaar ontvangt tot en met 2021, zit Brad Ausmus ook volgend jaar nog aan de duurbetaalde veteraan vast.
Buiten de vier hierboven besproken namen om wordt er vooral gehoopt dat Lucroy en Bour iets beters kunnen brengen. Ook gaat er aandacht uit naar Taylor Ward en David Fletcher. Beide spelers zullen mogelijk een basisplek krijgen op respectievelijk het derde en tweede honk. Als de Angels eindelijk de volgende stap willen maken, moeten deze spelers ook komend seizoen de volgende stap zetten in hun ontwikkeling.
PITCHING
De vraag is dan: kunnen de Angels het gebrek aan aanvallende stootkracht compenseren met sterke pitching? Niet echt. De rotation zoals die er nu uitziet wordt aangevoerd door nieuwkomers Matt Harvey en Trevor Cahill, terwijl Tyler Skaggs, Andrew Heaney en Jaime Barria de overige plekken in mogen vullen. Al met al geen slechte werpers, maar tegelijkertijd ontbreekt het overduidelijk aan een ace die de boel op sleeptouw trekt. Die hoopten de Angels in Shohei Ohtani te hebben, maar die moet voorlopig dus vanaf de zijlijn toekijken.
Verder werd de ploeg vorig jaar geteisterd door een wisselvallige bullpen waar — noodgedwongen — te vaak op werd geleund. De vraag is of Allen in 2019 wel weer een betrouwbaar slot op de deur kan vormen en of de jonge Justin Anderson (10.9 strikeouts per negen innings) misschien een prominentere rol kan vertolken in de bullpen die waarschijnlijk weer vaak in actie moet komen.
CONCLUSIE
Brad Ausmus staat in 2019 voor een hels karwei. Hoewel hij met Mike Trout over de beste speler in de MLB beschikt, moet hij het daarnaast vooral doen met spelers die niet snel de kar zullen trekken. De line-up beschikt over te weinig stootkracht, en tegelijkertijd ziet de rotation er ook niet bepaald sterk uit.
Daarnaast zit de ploeg met het probleem dat het farm system al jaren geen toekomstige sterren voortbrengt. En ook volgend jaar zal daar naar alle waarschijnlijkheid nog geen veranderen in komen. Het betekent dat Ausmus het moet doen met wat hij nu heeft, en dat het waarschijnlijk wachten wordt op de terugkeer van Ohtani tot de Angels weer een eventuele rol van betekenis kunnen spelen in de AL West.
Coverfoto: Sean M. Haffey/Getty Images
Reacties