30-in-30 Season Preview 2019: Chicago White Sox

Door op feb 26, 2019

Het leek allemaal zo mooi gepland voor de White Sox. In 2018 werden er weliswaar 100 wedstrijden verloren, maar de rookies hadden vrijwel allemaal weer een verdienstelijk seizoen onder de riem. Met Eloy Jimenez en Dylan Cease om de hoek als versterkingen in 2019 miste er eigenlijk maar één puzzelstukje: een superster. De Sox zaten volop aan tafel met Manny Machado, haalden zijn zwager (Yonder Alonso) en beste vriend (Jon Jay) naar Chicago en legden vervolgens een achtjarig contract met een totale waarde van $350 miljoen voor de 26-jarige superster ($250 miljoen gegarandeerd, $100 miljoen aan clausules). Alles leek in de juiste richting te wijzen.

Niets was echter minder waar. Machado koos voor het ‘zekere’ geld van de San Diego Padres, die hem 10 jaar en 300 miljoen gegarandeerd in het vooruitzicht stelden. Ineens ziet 2019 er voor de White Sox een stuk minder zonnig uit, want met veel (maar ongebruikt) geld op de bankrekening win je geen kampioenschappen..

2018: HET MOEILIJKSTE JAAR VAN DE REBUILD

Het is de laatste jaren bewezen door de Royals, Cubs en Astros: het tweede jaar van een ‘schoon-schip-rebuild’ is altijd het zwaarste. Houston verloor in jaar twee 90 wedstrijden, Kansas City zelfs 91 en de Cubs maar liefst 101. Dat de White Sox daar hun eigen 100-loss-seizoen tegenover zetten, was dus niet heel verrassend.

Wel verrassend was het uitblijven van de stap vooruit van een aantal sleutelspelers voor de toekomst. Yoan Moncada’s power output was weliswaar prima (17 homeruns), maar zijn 217 strikeouts voerden de league aan. Daarnaast bleef ook de snelheid wat uit (12 steals). Toch zijn er positieve trends op te merken voor Moncada, met name in zijn plate-discipline, zoals ook het gezelschap waarin hij zich bevindt op onderstaand lijstje weergeeft.

Dan waren daar nog Nicky Delmonico en Lucas Giolito, beiden spelers die in 2017 nog sterk voor de dag waren gekomen. Outfielder Delmonico noteerde een negatieve WAR (Wins Above Replacement) van -0.7 en presteerde over de hele linie ver beneden gemiddeld niveau. Lucas Giolito deed daar nog een schepje bovenop. Mede door zijn 6.13 ERA en 10-13 win/loss-record kwam de boomlange rechtshandige werper op een -1.3 WAR uit.

De grootste klap kwam echter in september. Nadat hij de league in zijn eerste starts had laten zien wat hij kan, scheurde superprospect Michael Kopech de UCL in elleboog. Het resultaat was een Tommy John-operatie, waardoor Kopech het hele seizoen 2019 zal missen.

WAT GING WÉL GOED?

100 losses, blessures, terugvallen: 2018 was dus niet het jaar van de White Sox. Toch loopt hier en daar nog wel een interessante speler rond bij de Palehose met het oog op 2019. Bovenaan de lijst staat startende werper Reynaldo Lopez, die in 2018 een acceptabele 188 innings noteerde met een 3.91 ERA. De rookie was maar liefst 3.1 WAR waard; niet gek voor een 24-jarige. Rookie-reliever Jace Fry gooide daarnaast ook nog 70 strikeouts in 50 innings en fireballer Ian Hamilton lichtte ook al een tipje van de sluier op.

Bij de veldspelers is het harder zoeken naar een lichtpuntje, de grote ster (Jose Abreu) daargelaten. Tim Anderson boekte progressie en noteerde zijn eerste 20/20-seizoen (20 homeruns, 26 steals). Outfielder Daniel Palka wist in 2018 in no-time zijn naam te vestigen. De lefty slugger — met armen en benen als boomstammen — klapte vorig jaar 27 ballen over de hekken. #PalkaMania is inmiddels een ding in Chicago.

2019: BOUWEN AAN DE TOEKOMST

Het komende seizoen zal voor de White Sox vooral in het teken staan van de ontwikkeling van de eerder genoemde jonge spelers en (vooral) het loslaten van het beest dat Eloy Jimenez heet. Jimenez, samen met Vlad Guerrero Jr. de beste positiespelerprospect die de honkbalwereld momenteel rijk is, zal rond 12 april opgeroepen worden naar de Majors (servicetijd…) en heeft zichzelf als doel gesteld Rookie of the Year te worden. Dat Eloy sterrencapaciteiten bezit, werd afgelopen seizoen in de minors wel duidelijk. In Double-A Birmingham sloeg de Dominicaan .317 met een .925 OPS (10 homeruns, 205 AB’s). In Triple-A gooide hij er nog een schepje bovenop: .355 met een .996 OPS (12 homeruns, 211 AB’s). Eloy is ready to go.

Los van Machado hadden de White Sox zich als doel gesteld het team op meerdere vlakken te verbeteren. Dat gebeurde dan ook lustig, voornamelijk via trades.

TRADES EN DEALS

De White Sox verbraken banden met een aantal spelers uit de hoofdmacht van 2018. Zo kreeg Matt Davidson (nu Texas Rangers) te horen dat zijn diensten niet langer gewenst waren en ook voormalig All-Star Avisail Garcia (nu Tampa Bay Rays) kreeg zijn congé. Daarnaast verliepen de contracten van James Shields en Hector Santiago (nu Mets) en plukten de Angels catcher Kevan Smith van waivers.

Op werpergebied waren de Sox al snel actief. Starter Ivan Nova werd overgenomen van de Pittsburgh Pirates om Shields’ plek in de rotation over te nemen. Voormalig Yankees top prospect Manny Banuelos kwam over uit de Minor League-organisatie van de Dodgers. Closer Alex Colomé werd bij de Mariners vandaan gekocht, in ruil voor catcher Omar Narvaez. Later in de winter voegden de Sox ook nog Kelvin Herrera aan hun relieverkorps toe, middels een tweejarig Free Agent-contract ($18 miljoen). Het sluitstuk op de begroting is tot nu toe een Minor League-deal met Ervin Santana. Als de veteraan zich een weg naar de rotation pitcht, ontvangt hij $4 miljoen.

De nieuwe gezichten in het veld bestaan uit ex-Tigers-catcher James McCann en de twee eerder genoemde Machado-kompanen Yonder Alonso en Jon Jay. Alonso kwam over van Cleveland, in ruil voor Minor Leaguer Alex Call, terwijl Jay een éénjarig Free Agent-contract tekende t.w.v. $4 miljoen. Mochten de White Sox actief blijven op de markt, zou het contract van Jay zomaar voor het seizoen ontbonden kunnen worden; met Machado in San Diego zijn er betere invullingen te geven aan de plek van de veteraan.

LINEUP

Tsja, zoals bij veel van de teams het geval zal zijn, is er over de White Sox line-up op dit moment nog bijzonder weinig te zeggen. Met nog ongeveer 100 spelers op de Free Agent-lijst is de kans groot dat teams nog toevoegingen gaan doen aan hun roster. Hier en daar zijn wel zekerheidjes in te bouwen bij de Sox. Zo zal Jose Abreu een vaste waarde blijven in het team van manager Ricky Renteria; hooguit dat hij wat tijd in het veld inruilt voor een plek als aangewezen slagman. Alonso, ook een eerstehonkman, is namelijk een superieure verdediger.

Verder lijkt de club aan te sturen op een positiewisseling voor Yoan Moncada, die tot nu toe tijdens Spring Training met enige regelmaat op het derde honk te vinden is. Er wordt binnen de organisatie enorm hoog opgegeven over 2018 first round draft pick Nick Madrigal, die zijn brood op Moncada’s eigenlijke positie (tweede honk) in Gold Glove-stijl verdient. Mocht de club Madrigal inderdaad dit seizoen al oproepen (waar overigens geen noodzaak voor is), moet Moncada toch opschuiven naar drie. Why not start now?

Met de combo Castillo/McCann achter de plaat, Yolmer Sanchez als 2B/3B, Anderson als kortestop, Eloy Jimenez in het linksveld en een roulerende cast van Adam Engel, Nicky Delmonico, Jon Jay, Leury Garcia en Daniel Palka in het mid- en rechtsveld hebben de Sox een lineup rond, tenzij er natuurlijk nog een deal of twee wordt gemaakt.

PITCHING

Zo’n 80% van de rotation staat al vast. Carlos Rodon, Reynaldo Lopez, Lucas Giolito en Ivan Nova zullen de bovenste vier van de vijf beschikbare plaatsen invullen. De vijfde plek is momenteel een strijd tussen Dylan Covey en de nieuw aangetrokken Manny Banuelos en Ervin Santana. Spring Training is er goed voor, zullen we maar zeggen.

Waar de bullpen vorig seizoen een puinhoop was, heeft GM Rick Hahn er dit jaar alles aan gedaan om de boel te stabiliseren. Met Colomé als voorlopige closer en Herrera als rechtshandige set-up-man naast de lefty Fry beschikken de Sox ineens over een uitstekende 7e/8e/9e inning combinatie. Vlammenwerpers Ian Hamilton, Ryan Burr en Thyago Vieira kunnen ook een aardige bal smijten, terwijl lefties Aaron Bummer en Caleb Frare ook potentie toonden. Nee, de bullpen is voor de verandering eens niet de slechtste kant van dit White Sox-team.

CONCLUSIE

Zonder verdere toevoegingen gaat 2019 (opnieuw) een zwaar jaar worden voor de White Sox. Het mislopen van Machado heeft er ingehakt bij de club en tenzij er nog andere toevoegingen gedaan worden, is dit op papier een marginaal verbeterd team dan de versie die vorig seizoen 100 keer aan de verkeerde kant van de score eindigde. Daar komt natuurlijk verandering in op het moment dat Eloy Jimenez zich, half april, in Chicago meldt. Ook een eventuele mid-season call-up van Dylan Cease kan de harten in Chicago weer wat snelle rdoen kloppen, maar op het moment van schrijven is er weinig om gelukkig van te worden.

Coverfoto: NBC Sports video still

Tags: ,,

Podcastproducer en hoofdredacteur. MLB- en MiLB-fanaat. Heeft ook geen enkel bezwaar tegen een avondje NFL en College Gameday met guacamole is heilig.

Ook leuk om te lezen