Morgen spelen de Tampa Bay Rays de meest in het oog springende wedstrijd van Spring Training 2016. De ploeg uit Florida neemt het dan namelijk op tegen de nationale selectie van Cuba en doet dat ook nog eens op Cuba, in het Estadio Latinoamericano. Het is zeventien jaar geleden dat de MLB voor het laatst naar Cuba trok. Hoe ging dat ook alweer?
We gaan terug naar 28 maart 1999. Een historische middag is in de maak. Precies veertig jaar en één week na de laatste keer dat de MLB een wedstrijd op het eiland toestond komt eindelijk weer eens een MLB-team in actie in Havana. Fidel Castro was toen nog geen drie maanden aan de macht. Net als 1959 (tegen de Los Angeles Dodgers) zijn ook in 1999 de Baltimore Orioles de uitverkorenen. Dat is ook niet vreemd, Orioles-eigenaar Peter Angelos heeft drie jaar lang gesprekken gevoerd met de Amerikaanse overheid om zijn droom, spelen met zijn ploeg op Cuba, waar te maken. Eindelijk is het zover.
De Cubanen treden aan met een team dat de Nederlandse fan misschien bekend in de oren klinkt. Het is namelijk bijna dezelfde selectie als die van het team dat een jaar later zijn allereerste Olympische nederlaag ooit zal lijden, tegen Nederland. Zo komt de levende legende op het derde honk, Omar Linares, in het veld. Ook de latere World Serieskampioen Jose Contreras (met Chicago White Sox in 2005) pitcht acht innings.
Ongemakkelijk
De wedstrijd tussen Cuba en de Orioles was één van de eerste stappen op weg naar een verbeterde relatie tussen Cuba en de Verenigde Staten. Het is pas enkele weken nadat de toenmalige president Bill Clinton voor het eerst in vier decennia het reizen van en naar Cuba gemakkelijker heeft gemaakt. De sfeer in het stadion ademt dan ook ongemakkelijkheid uit. Het is ongemakkelijk dat voor de wedstrijd een naar communistisch machtsvertoon riekende openingsceremonie wordt gehouden. Het is ook ongemakkelijk dat de man die jaren lang is afgeschilderd als Amerika’s staatsvijand nummer 1, Fidel Castro, ‘gezellig’ tussen Peter Angelos en MLB commissioner Bud Selig in zit in een soort vip-box.
Het allerongemakkelijkst is echter de wedstrijd zelf. Want, in tegenstelling tot wat men verwacht, zijn Contreras, Linares en al die andere toppers uit Cuba niet alleen een waardige tegenstander, naar mate het duel verloopt drukken ze de profs uit Baltimore zelfs keihard in de hoek. Baltimore is weliswaar vroeg op 2-0 gekomen, de meesterzet van de Cubaanse headcoach blijkt het vroeg inbrengen van reliefpitcher Contreras. Want waar de man uit Pinar del Rio de Orioles zonder enige moeite onder de duim houdt, scoren de Cubanen in de zevende en achtste inning wel. Het staat 2-2 en de 55.000 Cubanen, inclusief Fidel, worden gek.
Harold Baines
Elke wedstrijd heeft zijn held en zijn schlemiel. De man die het bijna ‘verpestte’ luisterde naar de naam Mike Timlin. Het was namelijk de (op dat moment) tweevoudig World Serieskampioen die de wedstrijd uit handen liet glippen voor de Orioles. Hij heeft totaal geen grip op de grote onbekenden van het buureiland. Een Cubaanse zege lijkt in de maak.
De redder van de dag luistert naar de naam Harold Baines. Als de man die bekendstond als het prototype van een designated hitter aan slag komt in de elfde inning houdt heel Amerika de adem in. Als Baines het niet doet doet niemand het. Pedro Luis Lazo, die Jose Contreras is komen vervangen, lijkt zich te vergissen in wie hij tegenover zich heeft. Met twee uit (Mike Bordick en Albert Belle) laat hij BJ Surhoff lopen. In tegenstellig tot wat men mag verwachten pitcht Lazo vervolgens wel op Baines, die van de gelegenheid gebruik maakt om de bal dwars door het midden weg te leggen en Will Clarke in de gelegenheid te brengen om de verlossende derde run te scoren. De eer is gered.
Korte duur
Het blijkt slechts eer van tijdelijke duur te zijn. Zes weken later komt de Cubaanse ploeg naar Maryland voor het tweede duel in de series. De Cubanen blijken snelle leerlingen en laten de Orioles alle hoeken van het veld zien. De ploeg uit Baltimore (die jaarlijks 82 miljoen dollar aan salaris kost) wordt in negen innings met 12-6 weggespeeld door de Cubanen (die jaarlijks gezamenlijk ongeveer 6.000 dollar aan onkosten vergoed krijgen). De serie mag dan in 1-1 eindigen, Cuba is de morele overwinnaar van de historische ontmoetingen. De MLB zal nog eens zeventien jaar ver uit de buurt blijven.
Foto: Wikimedia Commons
Reacties