Tal van legendarische basketballers zijn door de jaren heen in de vergetelheid geraakt. In deze miniserie stoffen we de cv’s van enkele vergeten legendes echter weer af. Vandaag: de immer fitte John ‘Hondo’ Havlicek.
Fitheid
In de jaren ’60 ontpopte Havlicek zich als speler van de Celtics tot een ware publiekslieveling. Havlicek stond met name bekend om zijn ongekende uithoudingsvermogen. ‘Het was eerlijker geweest als Havlicek alleen zijn fitheid had gekregen van God, maar onze lieve heer maakte van hem ook nog eens een goede scorer, passer en verdediger,’ verzuchtte Red Holzman, coach van de rivaliserende New York Knicks eens.
Als kind van Tsjechische immigranten zag Havlicek het levenslicht in het kleine mijndorpje Martins Ferry in Ohio. Omdat zijn ouders weigerde hem een fiets te geven was hij gedwongen zijn fietsende schoolvrienden te voet bij te houden. Daar is waarschijnlijk de kiem voor zijn ongeëvenaarde loopvermogen gelegd. Naar eigen zeggen waren de longen van de forward ook groter dan normaal.
Havlicek kan geweldige statistieken voorleggen. In 1.270 wedstrijden in reguliere competitiewedstrijden was hij goed voor gemiddeld 20.8 punten, wat hem tot all-time top scorer voor de Celtics maakt. Daarnaast pakte Havlicek gedurende zijn carriere 8.007 rebounds en 6.114 assists. In zijn rijke carrière veroverde hij verder acht titels met de Boston Celtics en mocht hij vaak opdraven in het All-Star Team. Hondo was ‘the complete package’ en op zijn piek een voorloper van het all around game van LeBron James.
Natuurtalent
Havlicek was een natuurtalent op het gebied van sport. Hij was op zijn middelbare school in Bridgeport een ster in zowel basketbal, honkbal als American Football. Een tijd lang leek een grote carrière als quarterback voor hem in het verschiet te liggen, maar uiteindelijk koos hij voor basketbal. Toch speelde Havlicek bijna professioneel football, want de Cleveland Browns selecteerde hem tijdens de NFL Draft van 1962. Echter, nadat zij hem na enkele exhibitiewedstrijden lieten gaan ten faveure van Gary Collins kon Havlicek zich pas echt volledig toeleggen op een carrière in het basketbal. De Celtics kozen hem als zevende in de 162 NBA Draft.
In zijn eerste jaar in Boston deed Havlicek het direct uitstekend. Het team uit Boston had daarvoor vier jaar op rij de NBA-titel in de wacht gesleept, maar de spelers werden oud. Havlicek voorzag het team van een jeugdige adrenaline boost en scoorde in zijn rookie season gemiddeld 14,3 punten per wedstrijd. Niet zelden scoorde Havlicek die punten na een assist van de uitmuntende passer Bob Cousy. ‘Door Bob Cousy ben ik rijk geworden,’ zei Havlicek vaak gekscherend.
Na zijn rookie year werkte Havlicek hard aan zijn afstandsschot en zijn dribbelkunsten, twee vaardigheden waarvan kenners hem verweten die niet te beschikken. Het gevolg van zijn trainingsuren was dat Havlicek nog meer scoorde: 19,9 punten gemiddeld. Vanaf dat moment werd Hondo (afgeleid van de gelijknamige film met John Wayne in de hoofdrol) alom gezien als de beste sixth man in de league. Ondanks dat Bob Cousy zijn basketbalschoenen aan de wilgen had gehangen, wonnen de Celtics wederom de titel in 1964, door in de finale de San Francisco Warrios opzij te zetten.
Supersub
Al begon Havlicek vrijwel altijd op de bank, samen met Bill Russell was hij in de seizoenen daarna toch telkens de speler die de meeste minuten maakte. Het leverde hem het predicaat van supersub op. Superinvaller dus, maar dat zag Havlicek niet als een belediging: ‘Het gaat er niet om wie er begint, het gaat erom hoe er geëindigd wordt, en tegen het einde heb ik vaak wat in de melk te brokkelen,’ aldus Havlicek.
Zijn loopvermogen, opgebouwd in Martins Ferry, werd geroemd, maar er waren ook sceptici. Zo had de reeds genoemde Bob Cousy voorspeld dat Havlicek zijn energievretende wedstrijdeninstelling niet seizoen aaneen zou kunnen volhouden. Niets bleek minder waar: tot het einde van Havlicek’s carrière legde hij per wedstrijd vijf tot zeven kilometer af.
Het meest memorabele moment van de carrière van Hondo is zijn steal in Game 7 van de Eastern Conference Finals van 1965. Bill Russell had net de bal verspeeld tegen de 76ers van Wilt Chamberlain met een voorsprong van amper één punt. Havlicek stal echter de pass van Hal Greer en won zo de wedstrijd én de serie voor de Celtics.
Foto: Youtube
Reacties