Eind vorig seizoen maakten Major League en Minor League Baseball bekend dat in 2019 over zou worden gegaan op het gebruik van Major League-honkballen. U weet wel, diezelfde ballen die de laatste twee jaar veelvuldig aan de homerunrevolutie op het hoogste niveau zijn gekoppeld.
What could go wrong?
DE BALLEN
Laten we een paar feitjes voorop stellen, te beginnen met de afkomst en makelij van de ballen. Er zijn altijd verschillen geweest tussen de projectielen die in de Majors worden gebruikt ten opzichte van die in Triple-A, het niveau direct onder het bovenste. De Major League-ballen komen al jaren uit de Rawlings-fabriek op Costa Rica, terwijl de Minor League-variant in China wordt gefabriceerd. De MLB-ballen worden daarnaast van een hogere kwaliteit leer gemaakt en zijn daarom ook duurder.
Dat er verschil heeft gezeten tussen de twee soorten is dan ook niet gek en niet onbekend. MLB-werpers mogen bijvoorbeeld al sinds jaar en dag hun revalidatiewedstrijden in de Minors met de Major League-ball gooien, om zo dicht mogelijk bij de ‘echte’ situatie te blijven.
VOEL EN ZIE HET VERSCHIL
Er is daarnaast ook voldoende anekdotisch bewijs dat de ballen eerder altijd verschilden. In een interview met FanGraphs uit 2017 gaven vier verschillende werpers al aan een duidelijk onderscheid te kunnen voelen: de big league-ballen waren strakker, gladder en hadden lagere naden dan hun Minor League-broertjes. In 2018 werd dit nogmaals bevestigd, hoewel catchers en pitchers beter in staat bleken het verschil direct op te merken dan veldspelers (niet heel gek, overigens).
Hoe dan ook, het resultaat van de verschillende constructiemethodes was duidelijk. Minor League breaking pitches braken minder en de MiLB-bal vloog minder ver, terwijl in de Major League de bal, niet zonder kritiek, het ene na het andere homerunrecord deed (en doet) instorten. Toch besloten MiLB en MLB dus om de juiced balls in te voeren in Triple-A.
DE SWITCH
De reden om vanaf dit seizoen Major League-ballen te gebruiken in Triple-A is opzich vrij legitiem. Teams willen de spelers die het dichtst bij de Majors zitten aan het werk zien met de bal die ze op het hoogste niveau ook moeten gebruiken. Daarnaast zorgt de gewenning aan de bal in de Minors voor een (sorry) naadlozere overgang naar MLB.
Een terechte vraag is dan ook: waarom switchen alle Minor League-niveaus dan niet, zodat alle profs met dezelfde bal spelen? Het antwoord hierop is tweeledig. Ten eerste: geld. Het overgaan van alle Minor League-clubs op de Major League-bal zou per jaar zo’n $6 miljoen kosten; geld dat MiLB simpelweg niet heeft. Major League Baseball wil dan ook alleen de kosten delen voor het één na hoogste niveau; de spelers die het dichtst bij de top zitten.
Het tweede probleem is de leervoorraad. Als alle lagere niveaus over zouden stappen op de Big League-ball, moet producent Rawlings ongeveer 1,5 miljoen extra exemplaren produceren. De extra fabricagetijd en het extra benodigde leer is momenteel niet haalbaar voor de fabrikant.
HET RESULTAAT
Nu het Minor League-seizoen ongeveer een maand oud is, kan de balans worden opgemaakt wat deze switch teweeg heeft gebracht. Eens te meer is er nu bewijs dat de Major League-bal inderdaad in extreme mate homeruns en aanvallende power faciliteert, nu ook in Triple-A.
Here’s 15 homers…
from 10 different players…
that traveled a combined 1.1 MILES (5,919 feet)!!!!!!!
🤯🤯🤯 pic.twitter.com/f7bIXrgWdm
— Rochester Red Wings (@RocRedWings) April 13, 2019
Eén van de meest in het oog springende voorbeelden vinden we in het duel tussen de Lehigh Valley IronPigs (Philadelphia Phillies) en Rochester Red Wings (Minnesota Twins) van 13 april jl. De wedstrijd eindigde in een 20-18 slugfest, waarin de teams bij elkaar opgeteld maar liefst 15 homeruns via 43 honkslagen sloegen, waar beide teams vorig jaar tot 19 per team in de hele maand april kwamen. Rond diezelfde tijd, half april, sloegen Triple-A-hitters gemiddeld elke 32 slagbeurten een homerun, waar het gemiddelde in april 2018 nog op elke 47 slagbeurten lag. De toename: 135%.
PACIFIC COAST LEAGUE
Het gaat in de Pacific Coast League (PCL) echt helemaal los. De league staat al jaren bekend als een hitters paradise, zelfs met de oude bal. Dit seizoen lijkt iedere bal wel uit de verschillende ballparks te vliegen. De El Paso Chihuahuas (San Diego Padres) hebben in de eerste maand van het seizoen al 71 ballen het stadion uitgeslagen. De club ligt daarmee op ramkoers om ruimschoots de 250 homeruns te passeren. Met een seizoen dat nog doorloopt tot 2 september zijn zelfs 300 round trippers niet uit te sluiten.
Ook laagvliegers in de divisie maken een duidelijke sprong. De Iowa Cubs (Chicago Cubs) bevinden zich al enige seizoenen in de onderste regionen van de league als het op homeruns aankomt. In 2017 stokte de productie op 114, in 2018 op 79. In de eerste maand van dit seizoen hebben de Cubbies al de helft van deze productie genoteerd: 39 homeruns (een pace van tussen de 150 en 180 homeruns over een heel seizoen; een verdubbeling van 2018).
INTERNATIONAL LEAGUE
Een zelfde aftekening zien we in de International League. Over het algemeen vliegen de ballen daar minder vaak uit de stadions dan in de PCL, maar ook dit jaar blijft er weinig van de gemiddelde IL-honkbal over. De league leaders Gwinnett Braves (Atlanta Braves) stokten vorig jaar op 101 homeruns, maar staan dit jaar na viereneenhalve week honkbal al op 44 (!) stuks. Met nog vier hele maanden honkbal voor de boeg is het doorbreken van de grens van 200 homeruns ook voor hen dus niet uit te sluiten. Hetzelfde geldt voor de Charlotte Knights (Chicago White Sox), die vorig seizoen niet verder kwamen dan 103 big flies, maar nu al 43 keer een bal over de hekken deponeerden.
En dat in april, de maand waarin de kou historisch gezien de homerungetallen weet te drukken. Arme werpers…
Coverfoto: OCregister.com
Reacties