Three up, three down: de omgekeerde MLB-wereld

Door
Joe Panik/Flickr The Commons
Joe Panik/Flickr The Commons

Vorig jaar keken we nog wekelijks naar de vorm van alle dertig teams in de SportAmerika MLB Power Ranking, maar dit jaar pakken we het anders aan. Daarvoor hebben we een nieuwe rubriek in het leven geroepen. Iedere week bespreken we de zes meest opvallende teams van de afgelopen week en gaan we dieper in op de drie snelste stijgers en drie hardste dalers. Three up, three down.

up

San Francisco Giants

Zoals we al eens eerder constateerden is niets zo veranderlijk als de divisonele ranking in de MLB. Wat de terugkeer van één of twee spelers al niet kan doen. Vijf zeges op rij veroorzaken bijvoorbeeld. Dat deden de Giants ook nog eens tegen de ploeg die vorige week op deze plek nog bewierookt werd, de Los Angeles Dodgers. Een belangrijke factor in de wekelijkse stand van zaken in de Major League is het thuisvoordeel van een ploeg. De Giants hadden op pad net een 3-6 record hebben neergezet. Nu zijn zij in twee opeenvolgende thuisseries, tegen de Reds en Dodgers, 5-1.

Met Brandon Crawford en Denard Span terug in de gelederen is het team in ieder geval zowel aan slag als in het veld flink versterkt. De twee mannen die momenteel echter echt van zich doen spreken zijn Brandon Belt en Joe Panik. Dat een team pas echt gaat draaien als meerdere spelers lekker in hun vel zitten werd bewezen in de wedstrijd van dinsdagavond. Panik werd na een aantal zeer sterke wedstrijden aan de kant gehouden uit voorzorg. Belt en Crawford namen de honeurs echter moeiteloos waar. De Giants staan op 17 mei nog altijd 8,5 wedstrijden achter de leiding in de NL West. Ook staan zij nog altijd 5,5 wedstrijden achter op grote rivaal Los Angeles. Komt de ommekeer toch nog op tijd?

Texas Rangers

Geen team dat zo makkelijk wint als de Texas Rangers op dit moment. Waar in SportAmerika’s MLB podcast eerder deze week nog werd gesproken over het op slot zitten van de AL West doen de Rangers er inmiddels alles aan om de statelijke rivaal uit Houston alsnog te achterhalen. Het team van Jef Banister is door zeven zeges op rij na een kleine anderhalve maand honkbal in 2017 dan toch eindelijk op het .500 punt gekomen.

Een belangrijke man in het geheel is Yu Darvish. De sterke arm uit Japan speelt voor een langer verblijf in de MLB (zijn contract loopt ten einde) en laat dat zien. Zo mocht hij deze week aan een elitetafel van Japanse pitchers aanschuiven die tenminste vijftig wins in de MLB achter hun naam hebben staan. Darvish is pas de zesde werper uit het land van de rijzende zon die dit presteert. Zijn pitches zijn dan ook sterker dan ze ooit waren. Waar de ene expert zijn slider als hoogtepunt noemt, is de andere kenner vooral te spreken over zijn curveball momenteel. Niet onbelangrijk is ook dat slagmannen als Mike Napoli en Carlos Gomez beginnen warm te draaien.

Kansas City Royals

De kampioen van 2015 is aan een comeback bezig. De ploeg die nog altijd het slechtste record van de American League heeft won zes van de laatste acht duels. Daardoor is het mogelijk dat de ploeg met pas zestien overwinningen op zak nog altijd maar 4,5 wedstrijden achter AL Central-leider Minnesota Twins staat. Om het enig perspectief te geven, in de AL West staan de Los Angeles Angels met 21 overwinningen maar liefst acht wedstrijden achter op divisieleider Houston. Dat betekent dat er ondanks de dramatische start nog altijd van alles mogelijk is voor Kansas City.

Eerder werd op deze plek al eens de offensieve onmacht van de Royals besproken. Nu die problemen zichzelf enigszins lijken op te lossen is het tijd voor manager Ned Yost om een andere klus te klaren. Buiten Jason Vargas is de pitching in Kansas City vooralsnog niet op een niveau waar een ploeg die .500 wil spelen op kan teren. Ian Kennedy heeft men in ieder geval tot na komend weekend niet in de gelederen. Daarbij is Jason Hammel die een bizarro-versie van de Jason Hammel van 2016. Als gevolg lijkt kracht op de heuvel verder weg dan ooit. Dit was dan ook goed te zien in de twee nederlagen die tussen de zes zeges zaten, 12-1 en 7-1.

Down

Baltimore Orioles

De Baltimore Orioles maakten hun slechtste week van 2017 door. Dat is niet direct reden voor groot alarm, zeker niet na de 13-11 zege op de Detroit Tigers waarmee de week werd afgesloten. Wel zegt het dat vrijwel elk team in vorm in de MLB toch nog altijd op een wankele basis moet leunen. In het geval van de Orioles is die wankelijke basis de bullpen.

Met het wegvallen van Zach Britton en met slechts zes relievers die dag in dag uit de klus moeten klaren is het zeer lastig om elke avond opnieuw de overwinning uit het vuur te slepen. Het kan dan zelfs zo zijn dat een ploeg die alles goed voor elkaar lijkt te hebben het moeilijk krijgt. Met als gevolg driemaal op rij verlies van de op dat moment slechtste ploeg in de American League. De blessurelijst kan langzaam korter gemaakt worden, bijvoorbeeld door de terugkeer van Darren O’Day. Daarmee moeten knotsgekke wedstrijden zoals die tegen de Tigers weer tot het verleden behoren.

Oakland Athletics

Wanneer het grootste nieuws van het moment is dat een club een nieuwe smartphone voor een fan zal betalen, dan weet men dat er iets niet goed gaat. In Oakland is men echter wel wat gewend. De ploeg die ooit het stats driven basevall tot de kunstvorm die het nu is verhief heeft het al jaren moeilijk met zichzelf. Ook nu lijkt de rol van de ploeg al vroeg uitgespeeld. Het team staat weliswaar maar 2,5 wedstrijden van de tweede plek in de AL West af. Toch staat er geen ploeg in de AL verder van een play-off-plek dan de A’s.

Er is dan ook geen echte lijn in het spel van de Oaklanders te ontdekken. Wanneer er dan eens gewonnen wordt, zoals tegen Seattle deze week, dan is dat vooral door een goede dag van een eenling. Die eenling is wel opvallend vaak Matt Joyce. Na een slechte eerste maand begint Joyce namelijk precies datgene te doen waarvoor de Atletics hem een contract onder de neus duwden eerder dit jaar. Joyce komt namelijk steeds vaker op de honken. Bovendien loopt zijn slugging percentage flink op. De .383 over het hele seizoen komt voor een belangrijk deel uit zijn .750 uit de afgelopen week.

New York Mets

Volgens de plaatselijke media zijn de New York Mets als eerste ploeg al klaar dit seizoen. Daar is eigenlijk ook niet veel aan gelogen. Het is een wonder dat de Mets met zestien overwinningen dit jaar en zes nederlagen op rij nog altijd tweede in de NL East staan. Het zegt ook iets over de staat van de Phillies, Marlins en Braves. Dat de concurrentie zo slecht is lijkt haast te verbloemen hoe dramatisch het in New York op dit moment verloopt. De Mets kregen in de afgelopen zes nederlagen bijvoorbeeld 47 runs tegen. Om dit in perspectief te zetten, een ploeg als de Los Angeles Dodgers kreeg in veertig wedstrijden slechts 146 runs tegen dit seizoen.

Nu is het snel oplopen van het aantal runs natuurlijk goed te verklaren. De Mets zitten met Noah Syndergaard in de lappenmand, Matt Harvey met liefdesverdriet en Jacob DeGrom met onverklaarbare problemen. Tel daar het ontbreken van Jeurys Familia, Steven Matz en Seth Lugo blijft er wel heel weinig over om op te bouwen in New York.

Ook leuk om te lezen