Niemand heeft de top-tien van de NBA Draft dit jaar goed voorspeld. Zaten we ernaast of hebben teams verkeerde keuzes gemaakt? De draft is een loterij, waarbij de winkans vooraf onduidelijk is. Het voorspellen van een succesvolle NBA-carrière vereist een neus voor talent en een lange studie van videobeelden en statistieken. En dan nog komt er een hoop geluk bij kijken.
De onvoorspelbaarheid van de draft zorgt ervoor dat er teams zijn die pech hebben en teams die goed gokken met een speler die binnen een paar jaar alle verwachtingen overtreft. Vooral die laatste categorie (de laatbloeiers en onderschatte talenten) is goed voor mooie jongensboekverhalen.
In de draft van 1996 werd Kobe Bryant pas als dertiende gekozen. De Hornets kozen eigenlijk alleen voor Bryant omdat dat door de Lakers was ingefluisterd. Zeventien jaar later zou geen team er meer aan twijfelen de Black Mamba als eerste te kiezen. In diezelfde editie van de verkiezing, werd ene Steve Nash overigens pas als vijftiende gekozen.
In vergelijking met twee sterren van de San Antonio Spurs, valt de late uitverkiezing van Bryant en Nash nog reuze mee. Tony Parker en Manu Ginobili moesten respectievelijk 27 en 56 talenten voor laten gaan. De meeste van die voorgangers kijken nu jaloers naar de drie titels van de beide heren.
Welk team koos dit jaar voor een onbewezen belofte met een uitzonderlijke gave? Ik vertrouw op de neus voor talent van de Spurs en ga voor Deshaun Thomas, nummer 58. Over een jaar of tien weten we het zeker.
Deze column was eerder te lezen in Sport Amerika Magazine.
Reacties