Met het seizoen 2017 in de boeken en het off-season onderweg, werpen we een blik in de achteruitkijkspiegel op het Major League-jaar. In volgorde van de draft, van slechtste team naar het beste, kijken we terug op het seizoen van de 30 verschillende Major League-organisaties. Vandaag in deel 12: Toronto Blue Jays.
AMBITIE: VOOR HET DERDE JAAR OP RIJ PLAY-OFFS
Na een divisietitel in 2015, hadden de Toronto Blue Jays in 2016 wederom de play-offs bereikt. Hier was dit keer wel een wild card voor nodig. Via die weg bereikten de Jays net als in 2015 de ALCS, maar daarin bleken ditmaal de Cleveland Indians met 4-1 een maatje te groot.
— SPORTAMERIKA 30-IN-30 PREVIEW 2017: TORONTO BLUE JAYS
In het daaropvolgende off-season liep een aantal contracten af, waaronder dat van slugger Edwin Encarnacion. Encarnacion verkoos een toekomst bij Cleveland boven Toronto en zodoende was er een power hitting-vacature bij de Jays. Om dit vacature op te vullen, werd met Kendrys Morales een opvolger gecontracteerd. Morales beschikt over de nodige power, maar de 33-jarige slagman is van een ander niveau dan dat van Encarnacion en daarom was het zaak dat niet nog meer grote namen zouden vertrekken.
Daar slaagde Toronto in, want de voornaamste sleutelspelers bleven de Jays trouw, onder wie José Bautista. Gegeven de prestaties van de voorgaande seizoenen en de sterkte van de selectie zagen velen in Toronto dan ook nog steeds een contender in de AL East.
WAT GING FOUT IN 2017?
Bij de ploeg uit Canada ging het eigenlijk direct al mis bij de start. De Jays verloren namelijk wedstrijden, relatief veel wedstrijden. Na één maand honkbal waren slechts acht wedstrijden gewonnen en zeventien verloren. Hadden de Jays tien meer wedstrijden gewonnen in die maand, dan hadden ze aan het eind van het seizoen een wild card gewonnen. Dat was niet het geval en zodoende stonden de Jays eind april al vroeg op een behoorlijke achterstand in de AL East. Uiteindelijk eindigden de Jays op plek vier in de divisie, nipt boven Baltimore.
In het afgelopen seizoen lieten de offensieve prestaties veel te wensen over. In de batting categorieën slaggemiddelde, OPS, runs scored en stolen bases bivakkeerde Toronto bij de onderste vijf ploegen van de MLB. De homeruns waren een positieve uitschieter, want met 222 homeruns eindigden de Jays als 10e in de majors.
Qua team starting pitching was het eveneens niet van het benodigde niveau om competitief te zijn. Vergeleken met de andere MLB-teams was Toronto 14e qua ERA, 22e in WHIP en 24e in walks per nine. Dat zijn plaatsen waarmee het lastig is om een play-off-plek te bemachtigen.
BLESSURES
De teleurstellende prestaties vallen deels te verklaren door de vele blessures, waardoor de Jays vaak niet in de sterkste formatie konden aantreden. Vooral in april was het raak in Toronto toen onder andere derde honkman Josh Donaldson en starting pitcher J.A. Happ bijna een maand niet inzetbaar waren door blessureleed. Een andere startende werper, Aaron Sanchez, miste gedurende het seizoen diverse keren tijd door uiteenlopende handblessures (vooral blaren).
Ook de blessuregevoelige Troy Tulowitzki kon niet aan de blessuregolf ontkomen. Vroeg in het seizoen kampte de korte stop met hamstringklachten en het eind van het seizoen miste ‘Tulo’ door een enkelblessure. Door die vele blessures moest Toronto een beroep doen op diverse reservespelers. Die bleken van onvoldoende kwaliteit voor de MLB.
WAT GING GOED IN 2017?
Ondanks de tegenvallende teamprestaties, waren er wel een aantal spelers die persoonlijk een goed seizoen beleefde. Zo kan Kendrys Morales met 28 homeruns redelijk positief terugkijken op zijn debuutseizoen in Canada en kwam Josh Donaldson ondanks zijn blessure tot een WAR van 4.8 (33 homeruns en een slash line van .270/.385/.559).
Een opvallende smaakmaker in de line-up was eerste honkman Justin Smoak. De 30-jarige slagman kwam 158 wedstrijden in actie en sloeg daarin veel persoonlijke records aan flarden; 38 homeruns en een slash line van .270/.355/.529. Deze cijfers droegen bij aan een 3.2 WAR en leverden hem halverwege het seizoen zijn eerste All-Star-selectie op.
De speler die volgens de statistieken het beste seizoen beleefde voor de Jays, was pitcher Marcus Stroman met een WAR van 6.0. In 33 wedstrijden kwam de righty tot een 13-9 record met een 3.09 ERA en 1.31 WHIP. Overigens ontving Stroman na afloop van het seizoen de American League Gold Glove Award.
Naast deze individuele prestaties was de Toronto bullpen één van lichtpuntje. Qua ERA eindigden de relievers van de Jays weliswaar in de middenmoot van de MLB, maar in WHIP, walks per nine en strikeouts per nine behoorden de Jays-pen tot de top 8. De 25-jarige Dominic Leone gold als één van de sterkhouders in de bullpen. Op hem werd 65 keer een beroep gedaan. Hij gooide 66 innings en kwam tot een 2.56 ERA, 1.05 WHIP en 81 strikeouts.
WAT BRENGT 2018?
Wat 2018 de Toronto Blue Jays moet brengen, zal voor een groot deel afhangen van de puzzelstukjes die worden toegevoegd in het off-season. De verwachting is dat de Jays actief zullen zijn op de free agent markt en de ploeg beschikt over de middelen om te investeren. Primair is er behoefte aan een startende werper en een corner outfielder. Voor deze posities zijn enkele grote namen beschikbaar, zoals Shohei Ohtani, Jay Bruce, J.D. Martinez en Giancarlo Stanton.
De eerste trade in aanloop naar het nieuwe seizoen is al wel gemaakt door GM Ross Atkins. Korte stop Gift Ngoepe komt over van de Pittsburgh Pirates in ruil voor geld. Het is afwachten welke aanvullende transacties gedaan worden om zo de Toronto Blue Jays terug te brengen naar de play-offs. Een streep zetten onder het blessuregevoelige en teleurstellende 2017 is een eerste stap in de goede richting.
(Top photo: Peter Llewellyn-USA TODAY Sports)
Reacties