Deze winter neemt SportAmerika.nl per divisie een kijkje in de Minor Leagues: de Prospect Watch. Per team bekijken we de verschuivingen in het prospectlandschap en wordt de Top 10 voor het komend jaar opgemaakt. De NL West kwam eerder al aan bod, nu is het de beurt aan de collega’s in de American League. Op naar de AL West.
AFLEVERING 6: LOS ANGELES ANGELS OF ANAHEIM
Prospectarmoede
De Angels hebben het slechtste Minor League-systeem van alle 30 MLB-clubs. Zo, dat is eruit. Het is, helaas voor Halos-fans, niet anders. Het is ook niet beter geworden, sinds ESPN’s Keith Law begin afgelopen seizoen de Angels-farm “the worst I’ve ever seen” noemde. De club uit Los Angeles (of Anaheim, of Orange County, of wat je maar wilt) had al geen al te indrukwekkende collectie Minor Leaguers. Het verkopen van top-prospects Sean Newcomb en Chris Ellis in de deal die Andrelton Simmons naar Californië bracht, heeft daarbij ook niet geholpen.
Terugbladeren in de recente draftselecties van de Angels levert ook weinig opwindende namen op. De laatste hoge draft pick die iets voor de Halos heeft kunnen betekenen, is C.J. Cron (1e ronde, 2011). Kole Calhoun (8e ronde, 2010) ging hem nog voor. De tijden dat vijf van de eerste zes picks in een draft achter elkaar Randal Grichuk, Mike Trout, Tyler Skaggs, Garrett Richards en Patrick Corbin opleverden, zijn echter behoorlijk vervlogen.
Daarnaast zagen Angelsfans zelfopgeleide spelers en voormalig prospects als Mike Napoli, Mark Trumbo, Kendrys Morales, Howie Kendrick, Erick Aybar, Jean Segura, Will Smith en Peter Bourjos na hun vertrek bij de Halos opbloeien en successen behalen bij verschillende andere teams. Veel beter is het in de tussentijd allemaal niet geworden.
Zeven magere jaren
Het zijn dus zeven magere jaren geweest voor de Angels, sinds de laatste goede draft. Ook dit jaar lijken de Californiërs weer op safe te spelen, door catcher/eerste honkman Matt Thaiss als 16e te kiezen. Een organisatie verstoken van enig high-upside talent zou er toch mogelijk beter aan gedaan hebben voor wat opwindender materiaal als Gavin Lux, Justin Dunn of Zach Burdi te opteren.
Thaiss staat wel meteen bovenaan de Angels prospectlijst, maar dat zegt misschien al genoeg over de staat van hun Minor Leagues. First-rounders schuiven in zo’n situatie vaak meteen door naar de bovenste trede. Erger nog: tweederondeselectie Brandon Marsh staat nummer 3 op deze lijst, wat het gebrek aan talent in Anaheim pijnlijk blootlegt. Is er hoop? Jawel, maar… veel hangt af van de successen van dit jaar. Hot take alert: Misschien moeten de Angels maar eens serieus overwegen Mike Trout voor een vracht andermans prospects van de hand te doen. Het Big League-team gaat ook nergens heen.
TOP 3
Nr. 1: Matt Thaiss (C)
Matt Thaiss werd eerder dit jaar door de Angels als 16e keuze van het draftboard gehaald. In onze draftanalyse beschreven we al dat Anaheim mogelijk voor plan B moest kiezen, omdat de speler die ze eigenlijk op het oog hadden voor hun neus werd weggekaapt. Daags na de draft schreven we:
“Thaiss is een goede honkballer en een zeer complete slagman, maar wat de Angels precies met hem willen is niet helemaal duidelijk. Dit lijkt een paniekkeuze door een club die al tijden geen goede catcher meer heeft gehad en hoopt dat hij die positie kan blijven bemannen.”
De positionele twijfels die wij bij hem hadden, bleken correct: Thaiss heeft in zijn eerste halfjaar als prof geen inning achter de plaat gezeten. De Angels zijn het ombouwproces direct begonnen en stationeerden de jonge lefty-swinger op het eerste honk. Gezien het matige defensieve werk dat hij in college liet zien, is dit een te verdedigen keuze.
Hitter
Thaiss kan namelijk vooral goed slaan. Dit deed hij voor de Cavaliers in college, maar ook tijdens zijn eerste kennismaking met de profs. In de Pioneer League borduurde hij voort op wat hij de jaren ervoor in Virginia had laten zien: een uitmunted oog voor de slagzone, een snelle swing en extra-base-hits. In slechts 65 slagbeurten voor de Orem Owls sloeg Thaiss .338, met een on-base percentage van .394 en een OPS van .964. Met 7 doubles, 1 triple, 2 homeruns en slechts 4 strikeouts, lijkt het erop dat de voormalige catcher wel weet hoe hij met een knuppel om moet gaan.
De Angels verplaatsten hem dan ook al snel naar Single-A Burlington, voor een langdurigere periode. Logischerwijs zakten de stats een tikje, maar met een triple slash van .276 / .351 / .427 kan je ook best thuiskomen. Ook een niveau hoger viel het op dat Thaiss weinig drie slag krijgt; slechts 28 keer in 199 slagbeurten. Daar stelde de eerste honkman ook nog eens bijna evenveel vrije lopen tegenover (22).
De homerunpower blijft nog een beetje uit, maar de Angels hopen dat Thaiss op niet al te lange termijn zijn doubles omzet in big fly’s. Hij is een goede all-round hitter, maar het is vooral zijn first round selectie die hem automatisch naar de bovenste plek op deze lijst katapulteert. In een organisatie verstoken van linkshandige hitters, zou hij echter wel snel kunnen opklimmen. Na Spring Training meteen naar A (Adv.) Inland Empire.
Nr. 2: Jahmai Jones (OF)
Outfielder Jahmai Jones komt uit een atletische familie: wijlen zijn vader André (Notre Dame, ’88 NCAA National Championship) en broer T.J. (Notre Dame & Detroit Lions) speelden op hoog niveau football. Jahmai is dan ook gebouwd als een footballspeler. Met zijn 1.83 meter en 98 kg zou hij niet misstaan op een footballveld, getuige ook zijn All-State status als Wide Receiver op high school. Hij verkoos echter honkbal boven een mogelijke carrière in college (University of North Carolina) of de NFL.
Jones verdedigde in 2015 zijn keuze voor honkbal, direct nadat hij als tweede speler door de Angels (na catcher Taylor Ward) was gekozen:
“It came down to a decision where I just wanted to do what I love. Football was a hobby and kind of a leisure activity that I played just to stay in shape for baseball. Baseball came around, and I knew that was something I wanted to do for the rest of my life.”
‘Complete package’
De 19-jarige Jones, geboren in Roswell (Georgia), speelde het grootste deel van het afgelopen seizoen in de Pioneer League, waar de tegenstand zo’n twee jaar ouder is dan hij. Bij de Orem Owlz in Utah maakte de speedster grote indruk met zijn across the board productie. In bijna 200 slagbeurten sloeg Jones .321, met een OPS van .864. Van zijn 63 honkslagen gingen er 18 voor extra honken (12 doubles, 3 triples, 3 homeruns). Daarnaast stal hij 19 honken en kreeg hij slechts 29 keer drie slag.
Jones speelde alle drie de outfieldposities, maar verreweg het vaakst midveld. Met slechts 3 errors in 92 acties toonde hij zich een bekwaam verdediger. Dankzij zijn ongelooflijke snelheid weet Jones een groot gebied te bestrijken, wat hem de mogelijkheid geeft verkeer gelezen ballen alsnog te kunnen berennen.
Richting het einde van het seizoen werd Jones overgeplaatst naar Single-A Burlington, waar hij 16 wedstrijden speelde. Hier had hij het moeilijker (.242/.294/.306, slechts twee extra base hits), dus het is te verwachten dat Jones het komend seizoen opnieuw in Burlington begint. De Angels staan er sowieso niet om bekend hun prospects vlot door de minors te laten lopen. Single-A Burlington lijkt een logische keuze voor dit grote talent, met mogelijke groei naar Single-A (Adv.) Inland Empire. Volgend jaar op nummer 1 in de lijst?
Nr. 3: Brandon Marsh (OF)
Brandon Marsh is de tweede top-3-prospect die afgelopen Draft door de Angels werd geselecteerd. Zijn weg naar de profs werd echter onbedoeld wat langer, toen naar buiten kwam dat hij niet wilde tekenen bij de club uit Californië. Bijna de gehele onderhandelingsperiode werd vervolgens gebruikt om de outfielder uit een buitenwijk van Atlanta te overtuigen alsnog zijn handtekening te zetten. Er was zelfs sprake van dat hij helemaal niet zou tekenen. Een week voor het verstrijken van de deadline was Marsh aan boord en kon zijn profcarrière beginnen.
De Front Office van de Angels zal ’s avonds een flesje champagne opengeknald hebben, want de noodzaak om het matige Minor League-systeem te versterken werd dringend. Marsh is een typische speler die een opleidingstak wat leven in kan blazen.
In zijn tijd bij Buford High School sloeg Marsh een gemiddelde van .559 (1.545 OPS) en stelde hij het county record voor aantal hits (66) scherper. Daarnaast bezorgde hij zijn team een plek in State Championship Final. Ondanks het feit dat de titel de ploeg ontging, liet Marsh zich van zijn beste kant zien door .800 te slaan (8 uit 10) in drie duels. Zelf denkt hij nog beter te kunnen:
“I see myself becoming much stronger both mentally and physically to help whichever team I’m on claim a victory.”
Football
Ook Marsh was een two-sport athlete in high school. Net als Jahmai Jones was hij een Wide Receiver en ook Marsh heeft de bouw: de 18-jarige meet 1.88 m. en weegt 86 kg. Dankzij de jaren van footballroutes rennen en onder ballen komen, is Marsh een bovengemiddelde verdediger in het outfield.
Zijn sterkste punt is echter zonder twijfel zijn aanval. Marsh is heel sterk, swingt lefty en kan hard rennen. Daarnaast gooit hij ook hard, wat hij in het verleden wel eens liet zien (low-90s vanaf de heuvel).
De outfielder heeft afgelopen seizoen niet gespeeld, vanwege een rugblessure. Het gerucht gaat dat dit ook iets te maken had met zijn verlate handtekening; de Angels hebben hem door de medische molen gehaald. Hij lijkt echter gezond het volgende seizoen in te kunnen gaan. Hij start 2017 in Extended Spring Training, vanwege zijn rugblessure, maar zal waarschijnlijk vrij snel de Pioneer League ingestuurd worden.
DE REST
4. Taylor Ward (C)
In 2016: Single-A (Adv.) Inland Empire
Leeftijd: 22
Had een moeilijk jaar met Inland Empire, hoewel hij wel duidelijke verbetering toonde naar mate het seizoen vorderde. Sloeg 9 van zijn 10 homeruns in het tweede deel van het jaar. Is voornamelijk een defense first catcher met een geweldige arm, die aanvallend zo nu en dan tegen een bal aan kan lopen. Gooide 38% van de honkstelers uit, maar voerde ook de league aan in doorgeschoten ballen (19). Heeft qua receiven nog wat werk te doen. Zal wel opgeschoven worden naar Double-A Mobile.
5. Nate Smith (LHP)
In 2016: Triple-A Salt Lake
Leeftijd: 25
Gooide in de Futures Game in 2016. Zit tegen de Major League aan en kan dit jaar al vroeg opgeroepen worden. Had wat elleboogproblemen gedurende het seizoen die zijn fastballsnelheid wat drukten. Zijn geweldige change-up daarentegen zorgt ervoor dat hij nog steeds meer dan voldoende slagmensen uit kan krijgen.
Gecombineerd met een steeds beter wordende slider, heeft Smith de kans om vanuit Spring Training al mee naar Anaheim te vliegen. Zo niet, zullen de Angels hem nog kort in Triple-A stallen, maar hij heeft weinig meer te bewijzen. Zal in principe de bullpen ingaan, tenzij de pitchingproblematiek bij de Angel aanhoudt. Is door de Angels toegevoegd aan het 40-man roster, om hem te beschermen voor de aanstaande Rule 5 Draft.
6. Alex Meyer (RHP)
In 2016: Triple-A Rochester (Minnesota Twins), Rookie League Arizona
Leeftijd: 26
De tweede werper die klaar is voor een tripje naar de Big Leagues. Het enige wat hem al jaren tegenhoudt, zijn blessures en gebrek aan controle. Hij wisselde al twee keer van club: van de Nationals naar de Twins (Ricky Nolasco deal) en vervolgens naar de Angels voor Hector Santiago. Pitchte slechts 54 innings in 2016 wegens aanhoudende schouderproblemen.
Meyer is 2.05 m. lang en heeft daardoor moeite gehad met zijn release point. De Angels hebben hem weer teruggebracht naar zijn beweging uit college, in de hoop de armproblemen af te wenden. Meyer gooit makkelijk 95-97 en heeft in het verleden de 100 gehaald. Een snelle change-up (90 mph) en een knucklecurve in de mid-80s zorgen voor voldoende strikeouts. Blijft hij fit, dan staat hij in april in Anaheim op de heuvel.
7. Grayson Long (RHP)
In 2016: Rookie League Arizona, Single-A Burlington, Single-A (Adv.) Inland Empire
Leeftijd: 22
Raakte halverwege het seizoen vermoeid en werd een paar maanden aan de kant gezet. Was voor zijn break wel lekker op dreef voor Single-A Burlington. Aan het einde van het seizoen kwam hij via de Arizona League (rehab) in Single-A (Adv.) terecht en mocht hij meer innings maken in de Arizona Fall League.
Zijn stuff springt er niet echt uit, maar Long weet prima voor de dag te komen met wat hij heeft. Fastball 92-95 mph, slider/cutter en behoorlijke change-up zijn voor hem genoeg. Gooit makkelijk en kan een prima innins-eater worden als hij fit blijft. Mag 2017 op gang komen bij Inland Empire, voor hij naar Double-A zal worden gestuurd.
8. Chris Rodriguez (RHP)
In 2016: Rookie League Arizona
Leeftijd: 18
De tweede raket in het opleidingskamp van de Angels. Is stormachtig begonnen aan zijn profcarrière, na dit jaar in de 4e ronde te zijn gedraft. Gooide 7 wedstrijden in Rookie League Arizona, voordat de Angels het genoeg vonden. Eindigde het jaar met 11 innings, 17 strikeouts, 3 walks, 6 hits, .154 average against.
Rodriguez gooit 92-96 mph en bezit een slider/curveball en een change-up. Zijn armsnelheid ligt hoog en hij zwiept wat wild met zijn hoofd, aan het einde van zijn werpbeweging. Hij lijkt de beweging echter goed onder controle te hebben. Of hij een starter zal blijven, is de vraag. Voorlopig echter wel, met een mogelijke start in Single-A Burlington in 2017.
9. Keynan Middleton (RHP)
In 2016: Single-A (Adv.) Inland Empire, Double-A Arkansas (nu Mariners AA), Triple-A Salt Lake
Leeftijd: 23
Gedraft als starter, maar dat werd niets. Een transitie naar de bullpen deed echter wonderen en Middleton schoot omhoog. Begon in High Single-A, waar hij in 36 innings 56 keer drie slag gooide. Hij gooide ook 20 keer vier wijd en kreeg 7 homeruns tegen, maar op elke andere manier kwam de tegenstand niet op de honken (.172 batting average against). Een promotie naar Arkansas leverde vergelijkbare resultaten op: 15 innings, 18 strikeouts, maar slechts 1 homerun tegen en slechts 4 vrije lopen. De stap naar Triple-A was dan ook logisch.
Hoewel hij daar iets minder dominant uit de verf kwam (14 K’s in 15 innings, 4.91 ERA), is hij door de Angels toegevoegd aan het 40-man roster, om hem te beschermen voor de aanstaande Rule 5 Draft. Dit betekent dat Middleton in Spring Training mee mag knokken voor een plek in de Major League bullpen.
10. Jaime Barria (RHP)
In 2016: Single-A Burlington
Leeftijd: 20
Geen echte strikeout artist, maar wel een interessante werper. De Panamees gooide zijn eerste volledige profseizoen in 2016 en werd direct verkozen tot het Midwest League All Star Team. Zijn fastball is niet snel, zo rond de 90 – 92 mph, maar zijn pitches bewegen alle kanten op. Ondanks deze movement weet Barria toch voortdurend de strikezone te vinden. De verwachting is ook dat hij harder gaat gooien wanneer hij wat meer spiermassa heeft gekweekt.
Barria’s beste pitch is een change-up (77-80 mph), die alleen maar beter lijkt te worden. Zijn curveball is een work in progress. De 20-jarige lijkt een duurzame werper te worden, vanwege zijn low-impact werpbeweging en fitheidsniveau. Van strikeouts moet hij het niet hebben (78 in 117 innings), maar hij lijkt op de goede weg op alle andere vlakken. 2017 zou een mooi jaar voor High-A Inland Empire zijn.
Conclusie
De Angels hebben geen goed Minor League-systeem, ondanks wat aardige talenten. Jahmai Jones steekt er eigenlijk met kop en schouders boven uit. Hij zou, als Matt Thaiss al een profjaar achter de rug zou hebben gehad, best wel eens op nummer 1 hebben kunnen staan. Op dit moment gaat het lichte voordeel naar Thaiss, maar die zal alle zeilen bij moeten zetten om volgend seizoen Jones ook nog achter zich te laten.
Voor de rest beschikken de Angels vooral over veel pitchers. Het al dan niet doorbreken van een aantal (Smith, Meyer, Middleton) bepaalt of de ontwikkeling in de Minors de laatste seizoen als succesvol wordt gezien. Zoals het er nu uitziet, zullen de Halos hun versterking voor het Major League-team elders moeten zoeken.
Remember the names
David Fletcher (2B/SS), Nonie Williams (SS), Vicente Campos (RHP), Manny Banuelos (LHP), Kyle McGowin (RHP).
Reacties