De gladiatoren van het ijs staan weer te trappelen van ongeduld. Nog heel even wachten en dan gaat op woensdag 4 oktober het nieuwe seizoen in de NHL weer los. Bij SportAmerika nemen we de vier divisies onder de loep, zodat je weet wat je de komende maanden kunt verwachten. Vandaag is het de beurt aan de Metropolitan Division.
WASHINGTON CAPITALS (2016-17: 55-19-8, 1e in divisie)
Wat valt er nog te zeggen over de Capitals? De club is al jaren één van de grote favorieten voor de Stanley Cup, maar Alex Ovechkin en consorten komen maar niet voorbij die tweede ronde. De laatste twee jaar was daarin telkens Pittsburgh te sterk en moest Ovechkin vanaf zijn vakantieadres toezien hoe Sidney Crosby die Stanley Cup omhoog tilde.
De Presidents’ Trophy is leuk, maar daar doen ze het niet voor in Washington. Afgelopen seizoen leek alles eindelijk op z’n plaats te vallen. Braden Holtby verkeerde in topvorm, Nicklas Backstrom assisteerde Alex Ovechkin bij het maken van goals en tijdens het reguliere seizoen kon dan ook niemand tippen aan de oppermachtige Caps. Tijdens de play-offs bleek Holtby ook maar gewoon een goalie van vlees en bloed en kon Ovechkin zijn supervorm niet etaleren. Na zeven wedstrijden tegen de Penguins was het opnieuw over.
Het gaat te ver om te zeggen dat het team tijdens de zomer op de schop ging, maar vertrouwde gezichten als Marcus Johansson en Karl Alzner gaan hun heil ergens anders zoeken. Kevin Shattenkirk en Justin Williams keren ook niet terug in de hoofdstad. Brian MacLellan zette in op contractverlengingen en legt het lot van de Capitals in handen van onder meer T.J. Oshie, Evgeni Kuznetsov en Dmitry Orlov. Van de vertrokken spelers waren alleen Johansson en Williams samen al goed voor 48 goals.
Ook In Washington zullen ze zich afvragen wie dit moet gaan compenseren. Devante Smith-Pelly komt de gelederen versterken, maar de aanvaller komt niet verder dan veertien goals in zijn 129 NHL-wedstrijden. Jakub Vrana was één van de jongelingen die vorig jaar even de kans kreeg en in 21 wedstrijden zes punten noteerde en van hem wordt nu veel verwacht. Alle wijzigingen zorgen er wel voor dat de Caps dit keer niet als huizenhoog favoriet aan het seizoen beginnen. En misschien is dat wel eens goed.
PITTSBURGH PENGUINS (2016-17: 50-21-11, 2e in divisie)
Voor het eerst deze eeuw slaagde een club er in de titel te prolongeren. Net als in 2016 waren de Penguins ook in 2017 een maatje te groot voor de rest. Aan de hand van Evgeni Malkin, Phil Kessel en natuurlijk Sidney Crosby bewoog Pittsburgh zich door de play-offs. Rookie Jake Guentzel verdient met zijn dertien goals en acht assists ook een eervolle vermelding. In het reguliere seizoen moesten de Penguins de divisierivaal uit Washington nog voor laten gaan, maar in de play-offs was Pittsburgh traditiegetrouw weer de betere.
De Ottawa Senators capituleerden daarna pas na 2OT in Game 7 in de Conference-finale. Een aangeslagen Nashville boog in zes wedstrijden het hoofd voor de uiteindelijke kampioen. Voor veel vaste krachten zou de zesde wedstrijd tegen de Predators echter de laatste zijn in het shirt van de Penguins. De ploeg die twee titels veroverde, viel deze zomer uit elkaar.
Een waslijst aan goede spelers vertrok deze zomer uit Steel City. Met Nick Bonino, Matt Cullen en Kris Letang verliezen de Penguins 36 goals. De defensie raakte Ron Hainsey en Trevor Daley kwijt. Marc-André Fleury verloor zijn plek tussen de palen aan Matt Murray en wordt de eerste goalie van de Vegas Golden Knights. Antti Niemi is de nieuwe backup in Pittsburgh. De Fin is een goede sluitpost, maar heeft toch niet de klasse van Fleury.
Aanvallend moet de club het gat op zien te vullen dat met name Nick Bonino achterlaat. De center was van grote waarde en de organisatie hoopt dat de 23-jarige Zach Ashton-Reese op termijn Bonino kan doen vergeten. Tijdens de Prospect Challenge maakte de Amerikaan een goede indruk en dat gold zeker ook voor onze eigen Daniel Sprong. Voor de Charlotte Islanders kwam de twintigjarige Amsterdammer vorig seizoen in 31 wedstrijden tot niet minder dan 59 punten. Een plek op het opening-night roster zit er echter nog niet in voor de jonge Nederlander. Achter de schermen moet er nog wel het nodige gebeuren als de club voor een three-peat wil gaan, maar de play-offs moet wel lukken.
COLUMBUS BLUE JACKETS (2016-17: 50-24-8, 3e in divisie)
De Columbus Blue Jackets verrasten vriend, vijand, maar waarschijnlijk vooral ook zichzelf door vorig seizoen de play-offs te halen. Na 82 wedstrijden stond de teller op 108 punten. Twaalf maanden eerder waren dat er slechts 76. Columbus kan terugkijken op een bijzonder seizoen. Niet alleen bereikte de ploeg voor het eerst sinds 2014 weer eens het postseason, maar de Blue Jackets zetten ook nog een prachtige zegereeks neer. Tussen 29 november en 5 januari bleven de mannen van coach John Tortorella zestien duels op rij ongeslagen.
Slechts vijf teams in de NHL scoorden meer goals dan de stuntploeg uit Columbus, maar de defensie baarde nog meer opzien. Mede dankzij een uitmuntende Sergei Bobrovsky kregen de Blue Jackets slechts 195 goals om de oren. Alleen Braden Holtby en de Capitals deden het nog iets beter. In de play-offs kwam aan dit prachtige sprookje al snel een einde. De Penguins lieten in vijf wedstrijden weinig heel van de Blue Jackets.
Tortorella maakt zich op voor zijn tweede volledige seizoen in de Nationwide Arena en de coach zal in zijn nopjes zijn met sommige aanwinsten. In Artemi Panarin hebben de Blue Jackets een speler die de laatste twee seizoenen goed was voor minimaal dertig goals. In ruil voor de Rus moest Columbus wel Brandon Saad naar Chicago laten vertrekken. De 24-jarige winger schoot afgelopen jaar 24 keer raak. Alexander Wennberg droeg ook zijn steentje bij. De jonge Zweedse center was de man van de pass. Wennberg kwam tot maar liefst 46 assists en werd deze zomer beloond met een nieuw contract.
De overwegend jonge verdediging kan weer leunen op goalie Bobrovsky. Het lijkt een utopie dat de Rus opnieuw zo kan uitblinken als vorig seizoen, dat hij afsloot met een save percentage van .931. In deze sterke divisie zal het een gevecht worden, maar uiteindelijk zullen de Blue Jackets wel weer van de partij zijn in de play-offs.
NEW YORK RANGERS (2016-17: 48-28-6, 4e in divisie en wildcard)
De Blueshirts en hun fans zullen ’s nachts nog wel eens badend in het zweet wakker schrikken. De New York Rangers leken de bovenliggende partij in de serie tegen de Ottawa Senators. De ploeg had de Sens in bijna elke wedstrijd bij de keel, maar drukte niet door. Uiteindelijk kregen de Rangers een dure rekening gepresenteerd en moesten ze de opponent na zes duels feliciteren met het bereiken van de Conference-finale. Voor het derde jaar op rij verzamelde New York tijdens het reguliere seizoen minimaal honderd punten, maar de 102 punten gaven dit keer slechts recht op een wildcard.
Mats Zucarrello wierp zich op als man van de assist en spelers als Chris Kreider, Mika Zibanejad, Michael Grabner of Rick Nash deden vervolgens de rest. In het reguliere seizoen leek Henrik Lundqvist niet altijd zichzelf, maar in de play-offs stond de echte King bij tijd en wijle weer eens op. De inmiddels 35-jarige Zweed zal ook balen van deze gemiste kans voor de Rangers.
In Kevin Shattenkirk hengelden de Rangers deze zomer één van de grootste vissen uit de vijver met free agents binnen. Zijn verblijf in Washington leverde niet het gewenste resultaat op en Shattenkirk hoopt in z’n eigen New York op meer succes. De powerplay van de Rangers was een grijze muis vorig seizoen en met Shattenkirk in de gelederen zal dit zeker beter moeten gaan. Slechts tien spelers in de NHL hadden meer assists op de powerplay vorig seizoen.
Ook de talentvolle Anthony DeAngelo komt de defensie versterken. De 22-jarige verdediger debuteerde vorig seizoen in de NHL bij de Coyotes. Voor DeAngelo moesten de Rangers echter wel Derek Stepan opgeven. De center was de laatste vier seizoenen goed voor minimaal vijftig punten. De organisatie sprak deze zomer het vertrouwen uit in Mika Zibanejad. Hij is één van de spelers die in het gat moet springen dat Stepan achterlaat. Of alle wijzigingen de Rangers in de breedte ook sterker maken, zal de toekomst uitwijzen, maar een ticket voor het postseason zal de ploeg van King Henrik wel bemachtigen.
NEW YORK ISLANDERS (2016-17: 41-29-12, 5e in divisie)
Wat als de club eerder had ingegrepen? Met die vraag gingen de fans van de Islanders de zomer in. Na 42 wedstrijden zette de club coach Jack Capuano aan de dijk en werd Dough Weight aangesteld als diens opvolger. Van de volgende veertig wedstrijden wonnen de Islanders er 24 en liep het team de play-offs maar net mis.
Sinds zijn debuut in 2009 is John Tavares het gezicht van deze franchise en vorig seizoen vormde daarop geen uitzondering. De 27-jarige captain kwam in 77 wedstrijden tot 28 goals en 38 assists. In maart maakten de fans kennis met Joshua Ho-Sang. De 21-jarige Canadees speelde zich in de kijker en sloot het seizoen af met tien punten. Tussen de palen nam de Duitser Thomas Greiss het leeuwendeel van de wedstrijden voor zijn rekening. De voormalig backup van de Sharks won 26 van zijn 51 wedstrijden. Zijn save percentage van .913 was echter niet om heel enthousiast van te worden.
Het wordt een belangrijk seizoen voor de Islanders en John Tavares in het bijzonder. Het succes van de club is opnieuw van hem afhankelijk, maar het zouden zomaar de laatste maanden van Tavares in het shirt van de Islanders kunnen zijn. In 2018 loopt zijn huidige contract af en de club wil zo snel mogelijk verlengen. Op het ijs krijgt de center in elk geval hulp. Jordan Eberle vervolgt zijn loopbaan in het Barclays Center en staat de laatste vier seizoenen garant voor minimaal twintig goals.
De Islanders lieten verdediger Travis Hamonic naar Calgary verkassen en hij zal waarschijnlijk vervangen worden door de pas 21-jarige Ryan Pulock. De jongeling debuteerde al in februari 2016, maar krijgt dit seizoen de kans zich te bewijzen. De jeugd krijgt dus de kans in The Big Apple. Hoewel de gedachte mooi is, zullen de fans voor het tweede jaar op rij verstoken blijven van de play-offs. De tegenstanders in deze divisie zijn gewoonweg te sterk.
PHILADELPHIA FLYERS (2016-17: 39-33-10, 6e in divisie)
Het was niet het seizoen van de Flyers. Haalden de mannen van coach Dave Hakstol in 2016 nog via de achterdeur de play-offs, een jaar later was Philadelphia minder gelukkig. Met 88 punten kwam de ploeg simpelweg veel tekort om aanspraak te maken op zo’n felbegeerd ticket. Het was afgelopen seizoen wisselvalligheid troef. Tussen 27 november en 14 december won Philadelphia tien wedstrijden op rij, maar zelfs deze knappe serie bleek niet genoeg.
Voor het tweede jaar op rij kwam winger Wayne Simmonds tot minimaal dertig goals, maar hij was ook de enige die deze bescheiden mijlpaal bereikte. Brayden Schenn en Jakub Voracek kwamen respectievelijk tot 25 en 20 treffers. Clubicoon Claude Giroux onderscheidde zich met 44 assists. Tussen de palen waren de Flyers niet zo gelukkig. Steve Mason won weliswaar 26 wedstrijden, maar hij en Michal Neuvirth waren niet terug te vinden bij de beste dertig goalies wat betreft het save percentage.
De clubleiding besloot deze zomer daar iets aan te doen. Steve Mason gaat zijn geluk beproeven in Winnipeg en zijn vervanger heet Brian Elliott. Cijfermatig gaan de Flyers er niet heel erg op vooruit. In dienst van de Flames noteerde Elliott vorig seizoen een save percentage van .910. Met .908 deed Mason het niet veel minder. In Philadelphia hopen ze echter op de Elliott die excelleerde in St. Louis. De ervaren goalie moet wel aan de slag met een jonge en onervaren defensie voor zijn neus.
Voor de Flyers is het belangrijk dat Ivan Provorov zijn goede eerste seizoen een vervolg weet te geven. De Rus is echter nog maar twintig jaar, dus is het niet ondenkbaar dat de verdediger een kleine terugslag krijgt. De organisatie pikte center Nolan Patrick op uit de draft en de negentienjarige Canadees kan zomaar direct doorstromen naar de hoofdmacht. Philadelphia heeft de jeugd en dus de toekomst, maar de talenten moeten nog zeker één jaar wachten voor ze kunnen schitteren in het postseason.
CAROLINA HURRICANES (2016-17: 36-31-15, 7e in divisie)
De Hurricanes zijn in het bezit van zo’n record waar helemaal niemand op zit te wachten. Voor het achtste jaar op rij bleven de fans in Raleigh verstoken van de play-offs en dat is de langstlopende reeks in de huidige NHL. In zijn zevende jaar bij de Hurricanes nam center Jeff Skinner het team bij de hand. De Amerikaan is nog altijd slechts 25 jaar oud, maar scoorde al voor de derde keer in zijn loopbaan meer dan dertig goals in één seizoen. Slechts vijf spelers in de NHL scoorden meer treffers dan de 37 die Skinner produceerde.
Dat de Hurricanes de play-offs misten, lag ook niet aan Sebastian Aho. De Finse rookie kwam tot 24 goals en 25 assists. Ook jonkies Elias Lindholm en Teuvo Teravainen kunnen tevreden terugkijken op hun seizoen in North Carolina. De Hurricanes misten een goalie die wedstrijden kon stelen. Zowel Cam Ward als Eddie Lack kregen gemiddeld meer dan 2.6 goals per wedstrijden tegen en dergelijke cijfers zijn niet goed genoeg voor een ticket voor de play-offs.
De Hurricanes hadden deze zomer een lijntje met Chicago. Een drukbezet lijntje ook nog. Goalie Scott Darling krijgt eindelijk eens de kans om zich als eerste man te bewijzen. Met Darling komen ook center Trevor van Riemsdyk en Marcus Kruger over van de Blackhawks. Teuvo Teravainen deed dit vorig jaar al, dus er is een heel contingent aan voormalige Blackhawks neergestreken in Raleigh. Darling is de belangrijkste aanwinst. Als backup presteerde hij prima achter Corey Crawford, maar vanaf nu moet Darling zelf de grote man tussen de palen zijn.
Justin Williams won in 2006 de Stanley Cup met de Hurricanes en de bijna 36-jarige aanvaller keer terug op het oude nest. Bij de Capitals bewees de routinier dat de sleet er nog niet op zit. In 162 wedstrijden pikte Williams honderd punten mee. De genoemde aanwinsten hebben allemaal minimaal één Stanley Cup op hun palmares dus weten wat er nodig is om succesvol te zijn. Het gezelschap moet eerst maar eens flink aan de bak om de Hurricanes de play-offs in te loodsen.
NEW JERSEY DEVILS (2016-17: 28-20-14, 8e in divisie)
In deze divisie waren de Devils vorig jaar het oerlelijke eendje. New Jersey kwam zelfs niet in de buurt van de play-offs en hielden met hun 70 punten alleen de abominabele Avalanche en Canucks onder zich. De Devils scoorden moeilijk, kregen veel goals tegen en de special teams blonken ook niet bepaald uit. In 2012 leidde Peter DeBoer deze franchise nog naar de Stanley Cup-finale, maar daarna was de koek op en wist de club zich niet meer te plaatsen voor de play-offs.
Kyle Palmieri was afgelopen seizoen met 26 goals de topscorer. Daarmee kwam hij overall niet verder dan een gedeelde 41e plaats. Het zegt veel, zo niet alles over de staat van de Devils. Tijdens zijn eerste jaar in New Jersey kwam Taylor Hall tot 53 punten. Onder de lat had Corey Schneider een matig seizoen. De doorgaans betrouwbare goalie tikte een save percentage aan van .908 en Schneider kreeg gemiddeld 2.82 goals per wedstrijd tegen. Deze cijfers bezorgen een franchise, die is gebouwd op een sterke defensie, het schaamrood op de kaken.
Is er voor de fans in New Jersey al licht aan het einde van de tunnel? Ja, maar dan wel een heel klein kiertje. Tijdens de draft kozen de Devils de pas achttienjarige Nico Hischier uit Zwitserland. De organisatie verwacht dusdanig veel van de behendige tiener dat de kans groot is dat hij dit seizoen zijn debuut al maakt in de NHL. In 2015 debuteerde Hischier al namens Bern in de Zwitserse competitie en een jaar later verkaste hij naar Canada om voor de Halifax Mooseheads te gaan spelen in de QMJHL. Het gaat dus razendsnel met de talentvolle Zwitser, die ongelooflijk uit moet pakken als hij met deze ploeg ook maar in de buurt van de play-offs wil komen.
Ook Marcus Johansson is nieuw bij de Devils. De Zweedse aanvaller speelde de laatste zeven seizoenen niet onverdienstelijk voor de Capitals en kwam vorig seizoen tot 24 goals en 34 assists. Center Brian Boyle kwam deze zomer over van Toronto, maar de center kreeg vorige week het vreselijke nieuws te horen dat hij lijdt aan een vorm van leukemie. De diagnose werd al in een vroeg stadium gesteld, waardoor de ziekte te behandelen is met medicatie. Voormalig Maple Leafs-aanvaller Jason Blake kampte in 2007 met dezelfde ziekte en speelde na de diagnose nog ruim 400 wedstrijden. Ook Boyle hoopt te kunnen spelen tijdens zijn behandeling.
Reacties