In deze achtdelige serie blikt Sport Amerika vooruit op het aanstaande NFL seizoen. In het derde deel nemen we de NFC East onder de loep. Door Joep Smeets.
Het “Dream Team”. Vince Young was de eerste die de naam, die in de VS eerder gebruikt werd voor het olympische basketbal team van 1992, liet vallen. Tijdens de persconferentie die volgde op zijn komst naar de Eagles zei VY wat velen fans ook al hadden bedacht. De nieuwe Philadelphia Eagles zijn een droom voor elke NFL fan.
Of dat een garantie is voor een Super Bowl overwinning zal moeten blijken. In het preseason hebben de nieuwe sterren van de Eagles, zoals Nnamdi Asomugha, Jason Babin, Cullen Jenkins en Rodgers-Cromartie nog niet echt laten zien de NFL te zullen overdonderen. Maar selecties in de NFL veranderen elk jaar hevig, en dus zullen de kanonnen in Philly niet al te veel tijd nodig hebben om te gaan knallen.
De contractsituatie van DeSean Jackson is voorlopig nog niet opgelost, maar de wide receiver lijkt begrepen te hebben dat het verstandiger is om zijn laatste contractjaar uit te spelen en in aanmerking te komen voor free agency dan langs de zijlijn te blijven zitten. In de explosieve aanval van de Eagles, geleid door Michael Vick, zal Jackson voldoende kansen krijgen om te laten zien waarom hij een véél groter contract verdient dan hij momenteel op zak heeft.
Een andere jonge receiver van de Eagles, Jeremy Maclin, was ook niet aanwezig in het trainingkamp, maar dat had een andere reden. Een mysterieuze ziekte hield Maclin van het veld en men vreesde zelfs eventjes voor lympflierkanker. Gelukkig voor de receiver werd na uitvoerige tests “slechts” een ontsteking ontdekt. Coach Andy Reid hoopt zijn tweede WR op tijd voor het seizoen weer te mogen verwelkomen.
De man die de woorden “dream team” in de mond nam zal hoogstwaarschijnlijk ook in actie moeten komen voor de Eagles. Weinig mensen houden er rekening mee dat Michael Vick alle zestien wedstrijden in actie zal kunnen komen. De mobiele quarterback, die vorig seizoen liet zien ook uitstekend binnen de pocket te kunnen fungeren, loopt dankzij zijn stijl een groot risico op blessures, en de vraag is of de Eagles ook zo’n Super Bowl kandidaat zijn met Vince Young achter de center.
Vorig jaar waren de Eagles al een explosief collectief, maar vonden zij in de playoffs hun Waterloo tegen Aaron Rodgers. Vooral daarom zijn de vele versterkingen van het offseason vooral gemaakt om de verdediging te versterken. Geen enkel team was slechter in de “red zone”; als de tegenstander zich een weg wist te banen tot de laatste twintig yards voor de endzone was de kans op een score groter dan tegen elk ander team in de NFL.
Asante Samuel, al jaren actief voor de Eagles en in 2010 verkozen tot de Pro Bowl, komt nu opeens twee andere Pro Bowl cornerbacks in de kleedkamer tegen. Asomugha en Rodgers-Cromartie vormen samen met Samuel een formidabel backfield. Als Rodgers de Eagles ook dit seizoen weer tegenkomt zal het hem zwaarder vallen om een drive samen te stellen zoals die waarmee hij de Eagles wist te verslaan.
Wie een blik werpt op het roster van de New York Giants, komt tenminste één hele opvallende naam tegen. Het is die van Matt Dodge, de punter die vorig seizoen aan de basis stond van “the miracle of the new Meadowlands”. Dodge hoefde enkel de bal buiten de lijnen te trappen maar dat lukte niet, waardoor DeSean Jackson alsnog voor een wonderbaarlijke (en totaal onnodige) overwinning van de Eagles wist te zorgen. Hoofdcoach Tim Coughlin schold Dodge op nationale televisie de huid vol, maar de punter mag zich nog steeds een Giant noemen.
Dat geld ook voor Ahmad Bradshaw en Dominique Hixon en daar zullen de fans van de Giants waarschijnlijk nog wel verheugder over zijn. Beide waren immers contractvrij maar kozen er voor terug te keren.
Bradshaw was vorig jaar voor het eerst de eerste keuze voor Brandon Jacobs. De twee running backs vullen elkaar echter prima aan een zullen ook dit seizoen weer de bal moeten delen. Desalniettemin was Bradshaw met zijn 1235 yards én acht touchdowns erg belangrijk voor de Giants vorig seizoen. Het enige probleem waardoor Bradshaw nog niet echt gezien kan worden als een stabiele franchise back is dat hij de bal nog regelmatig loslaat. Met zijn zeven fumbles eindigde Bradshaw op een gedeelde tweede plaats in die weinig benijdbare categorie. Ondanks zijn terugkeer is hij niet zeker van zijn plek als nummer één zolang hij de football niet bij zich weet te houden én zolang als de enorme gestalte van Brandon Jacobs ook in de New Meadowlands rondwaart.
De verdediging van de Giants kampt met grote personele problemen. Divisierivaal Philadelphia heeft cornerbacks in overvloed, maar in de blauwe helft van New York zijn ze schaars. Het begon met de gebroken voet van Prince Amukamara. De cornerback van de Giants maakt een slechte eerste indruk, nadat hij na de ellelange lockout pas als laatste eerste ronde selectie een contract ondertekende. Toen Coughlin hem eindelijk dacht te kunnen verwelkomen volgde de volgende teleurstelling. Amukamara stond één dag op het trainingveld en brak zijn voet.
In aanloop naar de derde preseason wedstrijd van de Giants tegen de Jets kwam er nog meer slecht nieuws uit de secondary. De blessure die cornerback Terrell Thomas, die de afgelopen twee seizoenen elke wedstrijd in actie kwam, tegen de Chicago Bears had opgelopen bleek een gescheurde kruisband. Zijn seizoen is voorbij. Zijn back up Brian Witherspoon ging in dezelfde wedstrijd neer met dezelfde blessure.
De traditioneel agressieve defensive line van de Giants mist Osi Uymeniora, die kampt met knieproblemen. Daarnaast is hij ontevreden over zijn contract en heeft hij in het afgelopen offseason publiekelijk gevraagd om een trade. De Giants willen niet meewerken aan een vertrek, maar zitten ook niet op een ontevreden Uymeniora te wachten.
Zo zijn de 2011 Giants nog een team van twee gezichten. De bekende gezichten keren terug in de aanval, maar de verdediging, het stokpaardje van Big Blue, kent heel veel vraagtekens.
Dankzij alle versterking is het dit seizoen voor de Eagles “Super Bowl or bust”. Elke andere uitkomst dan de volledige winst betekent een teleurstelling. Dat geldt ook voor divisiegenoot Dallas. Niet dat de Cowboys nou zo’n belachelijk sterke selectie te hebben, maar de druk in Big D is altijd enorm. Dat komt eigenlijk vooral door eigenaar Jerry Jones, die (wéér) met niets minder dan de Vince Lombardi trofee genoegen zal nemen en dat ook elk jaar luidkeels verkondigt.
Vorig jaar eindigde in een deceptie voor de Cowboys nadat quarterback Tony Romo, waar Jones het volste vertrouwen in heeft, al in oktober werd uitgeschakeld door een gebroken sleutelbeen. Daarmee was het seizoen eigenlijk al verloren, want reserve Jon Kitna is geen playoff materiaal.
Romo symboliseert perfect de wisselvalligheid van “America’s team”. Als hij in vorm is, is het een uitstekende quarterback die alle eigenschappen bezit om een team naar de winst te leiden. Dat is de Romo die Jones graag ziet. Maar vanuit zijn eigenaarsbox in het immense Cowboy Stadium ziet de excentrieke eigenaar maar al te vaak hoe de concentratieproblemen van Romo op duur balverlies te komen staan.
Dallas heeft zeker de wapens om zich met Philadelphia te meten. Romo heeft elke play de keuze tussen Miles Austin, Dez Bryant en tight end Jason Witten. Laatste genoemde is één van de meeste betrouwbare spelers op zijn positie in de NFL. Hij ving vorig jaar, zelfs zonder Romo, met afstand meer passes én overbrugde meer yards dan elke andere TE in de league. Alleen Antonio Gates (Chargers) en Mercedis Lewis (Jaguars) scoorden één touchdown meer dan Witten, die er negen maakte.
Ter afwisseling heeft Jason Garrett, afgelopen seizoen gepromoveerd van tot hoofdcoach, Felix Jones en Tashard Choice tot zijn beschikking. Marion Barber was jarenlang de running back in Dallas, maar dankzij terugkerende blessureproblemen kozen de Cowboys voor Felix Jones. Hij is samen met Bryant en Austin het nieuwe gezicht van wat de jonge, explosieve aanval van de Cowboys moet worden.
Verdedigend moet Dallas het vooral hebben van DaMarcus Ware. De outside linebacker is één van de meest gevreesde pass rushers in de NFL . Hij werd al vijf keer tot de Pro Bowl verkozen en tekende vorig seizoen voor 15.5 sack, méér dan wie dan ook in de NFL. Zijn totaal kwam daarmee op tachtig sacks. Ware is misschien wel de meest constante dreiging in de NFL. Verder telt de verdediging van de Cowboys ook nog veteranen als Keith Brooking en Terrance Newman.
Ondanks namen als Romo en Ware hebben de Cowboys sinds 1996 welgeteld één playoff wedstrijd weten te winnen, nota bene tegen de Eagles, hun voornaamste rivaal voor de overwinning in de NFC East dit seizoen. De lange playoff droogte is een ware obsessie voor Jones en de fans van Dallas, die begin jaren negentig gewend zijn geraakt aan succes. Alles is immers groter in Texas; zo ook de druk op de Cowboys om eindelijk weer eens tot ver de playoffs in te stoten.
De Skins pakken al jaren een prijs; die voor het beste offseason. Elk jaar worden er grote namen voor enorme bedragen binnengehaald door eigenaar Dan Snyder en lijkt Washington zich weer eens op te maken voor een bestorming van de Super Bowl. En elk jaar gaat het mis.
Dit jaar pakten de Redskins niet eens die prijs, maar moest Snyder lijdzaam toezijn hoe alle dure free agents op de deur klopte bij aartsrivaal Philadelphia. Maar als iemand weet dat een enorme loonlijst met peperdure sterren geen garantie voor succes is, dan is Snyder het.
Misschien wel daarom bleef zijn chequeboekje grotendeels dicht in de hectische week waarin contractvrije spelers van team mochten wisselen. Goed, de keuze voor Dante Stallworth was een terugkeer naar de oude gewoonte van Snyder; een grote naam met vraagtekens of hij zijn oude niveau nog wel kan halen werd binnen gehengeld. Maar verder bleef het akelig rustig in D.C.
De twee andere toevoegingen die werden gedaan waren absoluut niet des Redskins. Tim Hightower, de voormalig running back van Arizona die daar zijn minuten moest delen met de zwaar onderpresterende Beanie Wells is nu een Redskin. Zo ook Jabbar Gaffney, die werd betrokken in een ruil met Denver. Beide spelers zijn misschien niet de grote sterren waar de fans in Washington aan gewend zijn – maar inmiddels meer vrezen dan verwelkomen. Het zijn twee degelijke football spelers die dit team een stapje verder kunnen helpen.
Hightower zal de concurrentiestrijd moeten aangaan met Ryan Torain, die vorig jaar liet zien een stabiele running back te zijn. Coach Mike Shanahan, had hem in 2008 in Denver gedraft maar in Colorado wist Torain niet te overtuigen. Nu moet hij met Hightower gaan uitmaken wie de meeste speeltijd zal krijgen. Torain brak echter in het preseason een botje in zijn hand, en dus heeft Hightower goede papieren om zondag 11 september tegen de Giants te beginnen.
Een domper voor de Redskins is het verlies van Jarvis Jenkins. De defensive end van Clemson werd door Washington in de tweede ronde gekozen maar scheurde zijn kruisbanden af in de preseason wedstrijd tegen de Ravens. Hij zal het gehele seizoen missen, en daardoor zou Washington wel eens in bekende problemen kunnen komen. Vorig jaar was de aanval van de Redskins “middle of the pack”, niet bijzonder goed, niet bijzonder slecht. Maar de verdediging eindigden alleen boven de Denver Broncos, die een rampseizoen kenden.
Daarnaast is er nog het vraagteken over wie er tegen de Giants als quarterback zal beginnen. Zelfs als er tegen die tijd een duidelijke starter aangewezen wordt lijkt het verschil tussen John Beck en Rex Grossman dusdanig klein dat het een slepende zaak in de hoofdstad zal worden. Wie het ook wordt, hij zal de Skins door een loodzware divisie moeten navigeren.
NFC North | AFC East | NFC East | AFC North | NFC South | AFC South | NFC West | AFC West
Reacties