In deze achtdelige serie blikt Sport Amerika vooruit op het aanstaande NFL seizoen. In het tweede deel werpen we een blik op de AFC East. Door Joep Smeets.
De Jets gaan de Super Bowl winnen. Althans, dat vindt hoofdcoach Rex Ryan. Net zoals hij dat vorig jaar vond. En het jaar daarvoor. Toegeven, Ryan heeft de Jets omgetoverd van de “same ol’ Jets” in een hechte eenheid en een van de beste teams in de NFL. De afgelopen twee jaren verschenen de Jets in de AFC Championship game, maar beide keren kwamen zij tekort.
De gepassioneerde Ryan hamert boven alles op een solide verdediging en die staat in New York als een huis. Toch zijn er ook wat vertrouwde gezichten verdwenen dit offseason. Kris Jenkins, die zijn zware knieblessures maar niet lijkt te kunnen achterlaten, mocht vertrekken en ging prompt met pensoen. Jason Taylor keerde na één seizoen in New York weer terug naar de Dolphins. Vernon Gholston, waar de Jets in 2008 nog de zesde selectie van de draft voor over hadden, vertrok door de achterdeur zonder in New York ook maar één sack te hebben genoteerd.
Vlak achter de defensive line heerst Bart Scott. De geanimeerde linebacker wordt geflankeerd door Calvin Pace en de veteraan Brian Thomas, vorig jaar samen goed voor 11.5 sack. De hevige druk van de Jets komt vooral voort uit de keuze van Ryan om zijn Jets voortdurend te laten blitzen. Er zijn weinig hoofdcoaches die een agressiever wedstrijdplan uitzetten dan de zoon van de legendarische Buddy Ryan.
De Jets waren lange tijd in de markt voor Nnamdi Asomugha, maar toen deze voor de Eagles koos legden de Jets toch Antonio Cromartie weer vast. Aan de andere kant van het veld staat Darrelle Revis, die met recht één van de twee beste cornerbacks in de NFL genoemd mag worden. De Jets, met de jaren wijs geworden, weten dat ze in een divisie met Tom Brady vooral de pass moeten kunnen verdedigen om te winnen.
In de strijd tussen de Jets en Patriots is verdediging alleen natuurlijk niet genoeg. Na kansloos verloren te hebben in Foxboro tijdens het reguliere seizoen revancheerden de Jets zich in de divisionele ronde van de playoffs, slechts drie weken later. Daar bewees Ryan méér te kunnen dan zijn verdedigers alleen maar Tom Brady naar de grond te laten werken en verrasten de Jets met slimme coverage de Patriots.
Ook de aanval van de Jets speelde die wedstrijd op het toppen van zijn kunnen en dat heeft Ryan zeker nodig. Zijn rotsvaste vertrouwen in quarterback Mark Sanchez wordt niet altijd uitbetaald, maar de jonge quarterback wordt alle kans gegeven om te slagen.
Vorig jaar hadden de Jets twee dure receivers in dienst, waarvan het contract dit offseason afliep. Slechts één van die twee receivers keerde terug naar de New Meadowlands. De Jets weten dat de aanwezigheid van Santonio Holmes cruciaal is voor de carrìere van Sanchez. Met Plaxico Burress en Derreck Mason werden nog twee wapens in huis gehaald.
De running game van de Jets viel vorig seizoen lichtelijk tegen, met Ladanian Tomlinson en Shonn Greene als hoofdverantwoordelijken. De rol van Tomlinson – als hij al terugkeert – zal dit seizoen nog verder afnemen en de druk komt dus vol op de schouders van Greene te liggen. Rex Ryan ziet de toekomst zonnig in, maar Greene moet zijn vorm van 2009 hervinden, zodat de Jets kunnen leunen op hun vertrouwde “ground and pound”.
Ondanks de uitstekende prestaties in het reguliere seizoen eindigde het seizoen van de Patriots weer al na één playoff wedstrijd. De mannen van Bill Belichik hebben sinds de verloren Super Bowl in 2007 geen playoff wedstrijd meer gewonnen, en met de opkomst van de Jets zijn de Pats nu zelfs niet meer zeker van de suprematie in hun eigen divisie.
Toch behoren de Patriots elk jaar weer tot de favorieten voor de Super Bowl en dit jaar is geen uitzondering. Volgens de spelers en eigenaar Robert Kraft is de reden achter het decennium lange succes van de Patriots het werkethos van de club, dat bekend is komen te staan als de “Patriot Way”. Het collectief gaat boven alles in New England, en daarom was de verrassing des te groter toen bekend werd gemaakt dat Albert Haynesworth én Chad Ochocinco volgend jaar in een Patriots uniform uit zullen komen.
De verdediging van New England is al jaren het zwakke punt. De Pats genereerde ook vorig seizoen weer geen enkele druk op de quarterback van de tegenstander. Hoewel er maar twee wedstrijden verloren gingen was de verdediging van de Pats ronduit waardeloos op 3rd down. Het gebrek aan pass rush heeft in het verleden vaker wedstrijden gekost tegen spelers als Peyton Manning, maar nu de verdediging in de playoffs zelfs de onervaren Mark Sanchez niet tegen wist te houden wist Belichik genoeg.
Het aantrekken van Haynesworth en ook voormalig Jet Shuan Ellis laat zien dat de Patriots een serieuze pass rush op gang proberen te krijgen. De 3-4 defense, die populair werd door het succes van de Pats begin deze eeuw, lijkt op de schop te gaan. Er waren maar liefst achttien defensive lineman aanwezig tijdens het trainingskamp en dat lijkt te duiden op een overgang naar een 4-3 verdediging.
Ochocinco moet voor de diepe dreiging gaan zorgen die de Patriots vorig seizoen verloren met het vertrek van Randy Moss. Tijdens het preseason bleek echter al dat Tom Brady steeds meer vertrouwen heeft in zijn jonge tight end Aaron Hernandez. Vorig jaar was het Rob Gronkowski die de spotlights innam, maar door zijn absentie dankzij blessure gooit Hernandez hoge ogen. Wes Welker, die vorig seizoen terugkeerde van een zware knieblessure, lijkt ook weer wat meer vertrouwen te hebben gewonnen en zal ongetwijfeld weer Brady’s meeste gezochte receiver zien.
De running back situatie in New England is zoals altijd behoorlijk onduidelijk. Vorig jaar was BenJarvus Green-Ellis de meeste betrouwbare optie. “The Lawfirm” was de eerste Patriot sinds Corey Dillon in 2004 die meer dan 1000 yards liep (1008). Hij vond dertien keer de endzone, en dat zijn prima cijfers. Toch draften de Pats twee running backs in de afgelopen draft. Shane Vareen en Stevan Ridley zullen voor concurrentie moeten zorgen. Daarnaast is de kleine Danny Woodhead een goede afwisseling met de fysieke stijl van Green-Ellis.
Maar de belangrijkste zet voor New England is het langdurig vastleggen van guard Logan Mankins. Het gestechel rond zijn contract duurde al meer dan een jaar. Vorig seizoen miste de Pro Bowl guard de eerste acht wedstrijden van het jaar omdat hij ontevreden was over zijn contract. Met Mankins terug op de offensive line verbeterde de passing game van New England aanzienlijk. Zo vestigde Tom Brady na de terugkeer van één van zijn beste linemen record na record, waaronder het meeste aantal passes zonder interception. De reeks van Brady staat op 338 passes en loopt nog steeds.
Miami gaat weer een zwaar seizoen tegenmoet. Dankzij de twee bovengenoemde AFC East “powerhouses” lijkt de kans op een playoff plekje voor de Fins nihil. De activiteiten in het offseason bieden weinig hoop op betere tijden.
Er werden weinig spraakmakende namen toegevoegd in Miami en de fans van het franchise zagen de twee spelers die de afgelopen jaren nog wel eens voor opwinding konden zorgen in Sun Life Stadium vertrekken. Ronnie Brown vond een plekje bij de Eagles en Ricky Williams verhuisde naar Baltimore. Extra pijnlijk voor de Dolphins is dat hun twee ervaren running backs, waarmee ze in 2008 nog de AFC East titel veroverden dankzij de innovatieve Wildcat aanval, bij hun nieuwe teams voornamelijk de bank zullen gaan warm houden.
Als vervangers haalden de Fins Reggie Bush en draften ze Daniel Thomas in de tweede ronde. Bush krijgt zo eindelijk een kans om ergens dé back te worden, maar Thomas, een sterke fysieke speler, lijkt ook op speeltijd te kunnen rekenen.
Een andere potentiele ster in Miami, receiver Brandon Marshall, blijft afhankelijk van het onregelmatige spel van quarterback Chad Henne. Matt Moore werd gehaald als concurrentie voor Henne, die in drie jaar bij de Dolphins nog niet heeft bewezen de toekomst van het franchise te zijn. In zijn eerste wedstrijd van het preseason, die uiteindelijk wel gewonnen werd van de Falcons, bezorgde Henne in zijn eerste drie series twee keer de bal bij een Atlanta speler.
Lichtpuntje voor de Dolphins is Cameron Wake. De dynamische linebacker is een bijzonder verhaal. De voormalige Nittany Lion werd niet gedraft na zijn college periode bij Penn State, maar toch opgepikt door de New York Giants. Die vonden Wake niet goed genoeg en nadat hij zijn koffers mocht pakken en werd weggestuurd van het trainingkamp van Big Blue in 2005. Twee jaar later tekende Wake toch zijn eerste profcontract, maar niet bij een NFL franchise. De BC Lions, uit de Canadian Football League gaven hem een kans.
In zijn twee seizoen werd Wake overladen met zo’n beetje elke individuele prijs die men in Canada kon bedenken. Beste rookie (2007), beste verdediger (2007,2008), All Star (2007, 2008) en talloze andere prijzen wekten de interesse van meer dan de helft van NFL. Miami ging uiteindelijk aan de haal met de sack-specialist. In zijn eerste wedstrijd in de NFL liet Wake al zijn waartoe hij in staat is en noteerde hij twee van zijn 5.5 sacks van 2009.
Afgelopen seizoen explodeerde de nieuwe leider van de verdediging in Miami en was hij met veertien sacks één van de productiefste pass rushers in de NFL. Wake is het bewijs dat sommige spelers met een omweg nog steeds in de NFL terecht kunnen komen. Hoofdcoach Tony Sporano zal de Pro Bowl linebacker hard nodig hebben in de zware AFC East.
De arme Bills zijn al jaren het ondergeschoven kindje in deze divisie. De gloriedagen van de Bills waren begin jaren ’90, toen vier opeenvolgende Super Bowls behaald werden onder aanvoering van Hall of Fame quarterback Jim Kelly. Alle vier deze Super Bowls werden echter ook verloren en sindsdien gaat het minder en minder met Buffalo.
Met het aantrekken van de ervaren linebacker Nick Barnett van de Green Bay Packers, het herstel van voormalig Charger Shawne Merriman en met de nieuwe draftaanwinst Marcell Dareus hopen de Bills een nieuw verdedigend elan te hebben gevonden. De drie aanwinsten moeten de tandloze verdediging van de Bills een kwaliteitinjectie geven. In de eerste wedstrijd van het preseason lieten de Bills al zien druk op de quarterback van de tegenstander te zetten, door in één wedstijd negen sacks te noteren. Een fitte Merriman, die de afgelopen seizoen kampte met een zware knieblessure, zou nog altijd één van de betere pass rushers in de NFL kunnen zijn. De Chargers durfden die gok niet aan, de Bills zullen wel moeten.
Quarterback Ryan Fitzpatrick, die tijdens zijn college dagen voor Harvard uitkwam, zal het dit seizoen moeten doen zonder wide receiver Lee Evans. Evans was een van de weinige constante krachten in de aanval van de Bills, maar komt nu uit voor de Ravens. Fitzpatrick won de onderlinge strijd met Trent Edwards en heeft afgelopen seizoen bewezen een degelijke NFL quarterback te zijn.
Steve Johnson is de enige overgebleven receiver van naam in Buffalo. Hij brak vorig seizoen door en behaalde 1073 yards en tien touchdowns voor de Bills. Met het vertrek van Evans zal de rol van Johnson nog verder toenemen.
Fred Jackson is de “bellcow” van de Bills. Hij kwam de afgelopen drie seizoen elke wedstrijd in actie, maar de running back is ontevreden met zijn contract. Zijn situatie zal opgelost moeten worden, want C.J. Spiller liet vorig afgelopen jaar in zijn rookie seizoen nog niet zien klaar te zijn om de concurrentie strijd met Jackson aan te gaan. Toch hopen de Bills dat Spiller dit jaar een grotere rol kan gaan spelen. Tijdens het trainingkamp stond hij bovenaan de “depth-chart”.
Spiller werd door de Bills geselecteerd in de eerste ronde van de draft van 2010 met de negende keuze, voor bijvoorbeeld Dexter McCluster en Ryan Matthews. Hij wist echter niet éénmaal de endzonde te vinden en rende slechts 283 yards. Het “bust” label is zeker nog te vroeg voor Spiller, maar de voormalig Clemson speler zal duidelijke verbetering moeten laten zien als de Bills meer dan vier wedstrijden willen winnen.
NFC North | AFC East | NFC East | AFC North | NFC South | AFC South | NFC West | AFC West
goed stuk.Interessant om te lezen!
Wat betreft Miami:
De eerste pre-season wedstrijd aanhalen om het zwakke spel van Henne te benadrukken, dat moet kunnen. Die was belabberd slecht van ‘Check down Chad’.
Maar vermeldt dan ook de 2e en de 3e pre-season wedstrijden. Want daarin liet Henne uitstekend spel zien. Hij wist diverse keren Brandon Marshall te vinden, waarvan één keer voor een 60 yard TD. iets wat we vorig seizoen niet gezien hebben. Vorig seizoen
De Defense staat als een huis bij Miami. De Defensive Line is het sterkste punt, waar zelfs de ‘reserves’ goed genoeg zijn om bij andere team te kunnen starten. Bij de linebackers werd Channing Crowder aan de kant gezet en ingeruild voor Kevin Burnett, die vorig seizoen meer presteerde in San Diego dan Crowder in de afgelopen 3 seizoenen. De secondary staat als een huis met Vontae Davis en Sean Smith als Cornerbacks. Yeremiah Bell is een kei van een Safety. Blijft over de laatste safety-positie, waarin Rashad Jones en Chris Clemons voor een plekje vechten.
Probleem bij Miami is de Offense. Daar kreeg ik vorig seizoen echt pijn van aan mijn ogen om erheen te kijken. Ik vond het zelfs zonde van mijn geld dat ik NFL gamepass besteld had om live te kunnen kijken. Lag het aan Henne? lag het aan Dan Henning? Lag het aan de OL? Lag het aan Sporano? Nou, waarschijnlijk aan allemaal. Henne lag aan de ketting en durfde uiteindelijk geen enkel risico meer te nemen en gooide alleen nog maar naar RB’s die 5 meter van hem af stonden. Vandaar de bijnaam “check-down Chad”. Toch speelde Henne het nog klaar om super stomme interceptions te gooien waardoor wedstrijden verloren gingen. En als je dat thuis doet tegen zeer matige teams (Buffaslo, Detroit, Cleveland), dan moet je je niet verwonderen dat het publiek roept om iemand anders. Sporano was zo conservatief dat zelfs ik wist wat ging komen. Nou, dan weet de tegenstander dat ook. Henning is als OC ingeruild voor Daboll, waar ik nog nooit van gehoord had. Maar tot nu toen ziet de offense er stukken beter uit dan vorig seizoen. Slechter kon ook niet trouwens. Nu is het niet meer run, run, incomplete pass en punt.
Korte passes naar de RB zouden nu wel eens goed kunnen werken, want Reggie Bush is een verademing in vergelijking met Ronnie Brown. Brown leek elke keer 2 seconden te aarzelen voor hij begon te rennen.
Grootste probleem is nog steeds de Offensive Line. Die is nog steeds zeer zwak, terwijl juist daar het meeste geld aan is uitgegeven de laatste jaren. Des te meer vreemd omdat Tony Sporano, de headcoach, een voormalige OL-coach is. Die zou er dus verstand van moeten hebben. De enige echte superstar is Jake Long, maar die heeft nog geen minuut gespeeld door een blessure. De hoop is gevestigd op Mike Pouncy, broertje van Pouncy van de Steelers. Voor de rest is het huilen met de pet op. We hebben wat afdankertjes van de Cowboys, jippie. En die spelen alleen maar bij Miami omdat ze bekend zijn met Sporano en Jeff Ireland toen die daar ook rondliepen. Tsja, en als je geen fatsoenlijke Offensive Line hebt, dan hebben de RBs geen ruimte om te rennen en de QB geen tijd om te passen.
Oftewel: we moeten hopen dat Henne niet zo slecht speelt als vorig jaar, hopen dat reggie Bush niet geblesseerd raakt en hopen dat de OL een beetje klasse toont. Dan is Miami in staat om 10 wedstrijden te winnen. Anders wordt het weer net zo’n fiasco als vorig seizoen, met lege tribunes. Want als je maar één thuiswedstrijd weet te winnen, is het logisch dat de mensen thuis blijven. Maar ik heb toch weer 175 euro betaald om live te kunnen kijken. Je bent tenslotte fan of niet 🙂
Uitstekende reactie. Het verbeterde spel in de 2de en 3de wedstrijden moet ik inderdaad erkennen, maar toch zie ik in Henne niet de man voor het lange plan van de Dolphins. Maar zoveel teams hebben de laatste jaren een franchise quarterback weten te vinden, maar Miami blijft de plank missen.
Bush is inderdaad een goede aanwinst en helemaal gezien de check downs van Henne. Dat is Bush’s zijn spel, hij is een betere receiver uit het backfield dan een traditionele running back.
Maar bedankt voor je interessante reactie, ik heb me zoveel mogelijk in Miami verdiept maar het is heel fijn om te lezen dat er nog meer gepassioneerde NFL fans zijn. Ik hoop voor je dat het een mooi seizoen voor Miami wordt. Maar niet té mooi 😉 Wildcardje achter de Pats?
Comments are closed.