We zijn drie games onderweg in de finals en basketballiefhebbers krijgen alles voorgeschoteld waar ze maar op kunnen hopen. Prachtige offense, fantastische defense, een spannende game 1 en blowouts in game 2 en 3. De komende dagen zal het in de media vooral gaan over de prestaties van Danny Green (zeven driepunters, 27 punten) en Gary Neal (zes driepunters, 24 punten). Daarnaast wordt er nu al gefocust op het matige presteren van LeBron James. Dit is echter slechts de facade van het onderliggende schaakspel tussen coaches Gregg Popovich en Erik Spoelstra. Let’s take a look!
Pick, roll, drive and kick
Na de spannende game 1, waarin de Spurs en Heat aan elkaar gewaagd waren maar San Antonio aan het langste eind trok, was het aan Erik Spoelstra de gewenste aanpassingen te maken. Het probleem voor Miami was dat James moeilijk in de paint kon komen, vooral door het sterke verdedigen van Kawhi Leonard. Door James als screener te gebruiken voor Mario Chalmers ontstond er ruimte voor The King om naar de basket te rollen en vanaf daar het spel verder te verdelen. Een succesvolle methode om twee redenen:
1. De Spurs’ verdedigers hapten op Chalmers waardoor James de ruimte kreeg om te rollen.
2. Chalmers strafte elke verdedigende fout in de pick ’n roll af. Hij gaf geen turnover weg en scoorde 18 punten
Hieronder zie je hoe dit werkte (met dank aan hothothoops.com).
1. James screent voor Chalmers diep aan de linkerzijde van het veld. Chalmers krijgt ruimte voor een drive richting basket.
2. Green, die eerst James verdedigde, moet helpen waardoor James ruimte krijgt in de paint. Neal kan hier, door de eerdere screen, niet meer bijkomen.
3. In dit geval mist Chalmers de lay-up, maar er is niemand om James uit te blokken waardoor hij de aanvallende rebound pakt en er een fout op hem wordt gemaakt. Deze situatie kwam nog veel vaker voor. Met James eenmaal vrij in de paint ontstaat er ruimte voor spelers zoals Mike Miller om driepunters te maken. Dit zorgde voor de blowout in game 2.
Popovich’ reactie
Popovich kwam in Game 3 met een eenvoudige oplossing: hij liet zijn spelers niet happen op de pick ’n roll. Hierdoor lag de druk bij de speler die de bal heeft (vaak Chalmers) om aanvallende acties te maken. ‘Super Mario’ moest genoegen nemen met nul punten en vier turnovers in 20 minuten speeltijd.
Een tweede actie van Popovich was het simpelweg niet verdedigen van James, Wade en Bosh. Hij besefte dat de Heat het meest gevaarlijk zijn als ze kunnen driven richting basket. Pop laat zijn spelers daarom afstand nemen en dwingt de sterren van Miami schoten te maken. Het resultaat? Een gezamenlijke achttien geraakte schoten uit 46 pogingen. Voeg dat samen met de uitzonderlijke prestatie van Green en Neal en je hebt de game 3 blowout.
Game 4
Nu is Spoelstra weer aan zet. Ongetwijfeld zal hij verdedigend hetzelfde blijven spelen zoals hij nu doet. Parker en Duncan krijgen weinig punten waardoor de Spurs zijn aangewezen op anderen. In Game 3 pakte dit goed uit, maar dat kan in Game 4 heel anders zijn.
Aanvallend heeft Spoelstra verschillende opties. Een daarvan is om continu small-ball te spelen met schutters. Aangezien de starting five slechts één schutter kent (Chalmers) komen de Spurs vroeg in de wedstrijden regelmatig op voorsprong. Allen op de plek van Wade zou al tot veel meer dreiging leidden in de aanval. Een gevoelige wissel? Jazeker. Maar misschien is het tijd voor Wade om een rol te gaan vervullen zoals Ginobili bij de Spurs doet. Hij kan de kar gaan trekken als James zijn rust pakt.
Reacties