Aroldis Chapman: The Cuban Missile

Door

Aroldis Chapman

In de All Star Game van jongstleden waren er vanzelfsprekend veel hoogtepunten. Van de lead-off homerun van Mike Trout tot de lawine strike-outs van Jacob DeGrom. Er was echter iemand die de show stal, en menig American League speler hoofdschuddend zag toekijken. Verscheidene spelers keken met hun mond open naar de verrichtingen van de closer van de Cincinnati Reds, Aroldis Chapman. Een paar moesten zelfs aan den lijve ondervinden hoe de werper de ene na de andere woeste kruisraket op hen afvuurde.

Brock Holt was de eerste die het strijdperk kon gaan betreden. Chapman laadde zijn kanon en vuurde louter fastballs af op de veelzijdige Red Sock. De laatste worp die Holt de das omdoet is een kogel die met 101 mph in de handschoen van Grandal belandt.

De tweede slagman is Mike Moustakas. De speler van de Kansas City Royals moet lijdzaam toezien hoe de ene na de andere raket hem om de oren vliegt. Ook hij moet met drie slag weer plaats nemen op de bank, waar inmiddels een kleine groep AL spelers en coaches met volle bewondering naar het vuurwerk van Chapman kijken. Zelfs catcher Yasmani Grandal heeft grote moeite om de laatste bal fatsoenlijk in de handschoen te krijgen.

Mark Teixeira van de New York Yankees is de volgende slagman. Hij weet wat er komen gaat. Opnieuw een salvo van Chapman, die de vergelijking met een pistool makkelijk kan doorstaan. Het kanon van Cubaanse makelarij vuurt nog maar eens een bal richting de eerste honkman van de Yankees, die de laatste bal waarschijnlijk alleen gehoord heeft. Met een beteuterd gezicht druipt ook hij af naar de dug-out.

De spelers van de American League zullen maar wat blij zijn dat ze dit geweld niet regelmatig moeten zien te overwinnen.

Raket
Zijn bijnaam is de Cuban Missile en dat is meer dan verdiend. Het record voor hardst gemeten worp staat op zijn naam, de snelheid was een duizelingwekkend 105 mph (169 km/h). Sports Science kwam met een filmpje op de proppen over de oorzaken van het keiharde werpgeweld van de Cubaan. De resultaten waren verbazingwekkend. Gebleken is dat zijn stride, de lengte tussen zijn afzetvoet en landingsvoet, ruim 30% langer is dan gemiddeld. Zijn schouders en heupen genereren enorm veel snelheid en zijn release point is dichter bij de slagman, waardoor er eigenlijk nog eens 3 mph op de snelheid opgeteld kan worden.

De National League is al langer getuige van de verrichtingen van de Reds’ closer. In 2012 kwam hij tot 38 saves, 122 K’s en sloegen tegenstanders slechts .141 tegen hem. Het seizoen daarop kwam hij opnieuw tot 38 saves, met 112 K’s en een slaggemiddelde tegen van .164. Vorig jaar had hij 36 saves, met iets minder strike-outs, namelijk 106. Maar opponenten sloegen maar .121 tegen hem en hadden geen antwoord op de kogels die hen om de oren vlogen. Dit seizoen heeft hij pas 18 saves en 65 strike-outs. Ongetwijfeld zal dit aantal aanzwellen naar de aantallen die we de afgelopen seizoenen van hem gewend zijn. Het seizoen zet zich onverminderd voort , net als de raketten die uit de hand van Aroldis Chapman komen, handschoenen verschroeiend en slagmannen duizelig achterlatend.

Foto: Twitter

Ook leuk om te lezen