Na vanavond mag Werdum versus Overeem zich, ongeacht de uitslag, in een illuster rijtje aan klassieke vechtsportrivaliteiten voegen. Op UFC 213 maken de Braziliaan en de Nederlander namelijk, elf jaar na de eerste ontmoeting, hun triologie compleet. Het drieluik wordt ook nog eens gecompleteerd in de ultieme uitgangspositie: one win a piece; now for the decider. Wat maakt een goede trilogie bijzonder?
Trilogieën horen bij vechtsport. Ze komen nog uit de tijd dat vooral strijd en competitie nog de drijfveren waren om te vechten. Wanneer het momentum tussen twee sterkhouders nog weleens verschoof was één wedstrijd niet voldoende om te bepalen wie de sterkste was en bracht ook het tweede duel geen uitsluitsel. De rubber match, zoals een derde gevecht ook wel wordt genoemd, moest de ultieme beslissing brengen wanneer twee kemphanen aan elkaar gewaagd bleken.
De oorsprong
Met name in het conventionele boksen kent men een aantal klassiekers die tot driemaal toe de stadions tot de nok wisten te vullen. De meest iconische trilogie in het klassieke boksen is zonder twijfel die tussen Muhammad Ali en Joe Frazier. Niet voor niets droegen de duels namen als The Fight of the Century, Super fight II en eindigde het met de beroemde Thrilla in Manila. Andere bekende drieluiken in de bokssport zijn die tussen Sugar Ray Leonard en Roberto Duran, Micky Ward en Arturo Gatti en die tussen Evander Holyfield en Riddick Bowe.
De meest beroemde bokstrilogie is misschien wel die tussen Emile Griffith en Benny Paret die zich afspeelde in het begin van de jaren zestig van de twintigste eeuw. In de eerste ontmoeting pakte Griffith de titel in het weltergewicht van Paret af; in de tweede pakte Paret hem terug en de derde eindigde met de dood van Paret door de spervuur aan stoten van de totaal losgeslagen Emile Griffith. Die kon zich niet meer beheersen na de trash talk van zijn tegenstander. Deze best-of-three was niet de eerste in de geschiedenis, maar zette wel op een bepaalde manier de toon.
In MMA
Hoewel het er hard aan toe kan gaan zal vechten tot de dood erop volgt niet datgene zijn wat Werdum en Overeem met elkaar van plan zijn. De twee lieten zich zelfs niet tot trash talk verleiden de afgelopen dagen. Dit hoeft ook niet. Hoewel tragiek en historische waarde een zeer belangrijke rol spelen in de grote trilogieën in de geschiedenis is er ook nog een derde factor van belang, entertainment value. Met deze de derde ontmoeting zal voor eens en voor altijd beslist worden wie nu het meeste recht heeft om met de borst vooruit te lopen.
Toch staat er meer dan alleen bragging rights op het spel staat deze avond. Al gaat het niet om een titel. Dit is enigszins jammer, want ook in de MMA-sport is de trilogie inmiddels flink ingeburgerd geraakt. Denk alleen al aan de klassiekers tussen Wanderlei Silva en Rampage Jackson. Of de ontmoetingen tussen Georges St-Pierre en Matt Hughes of Chuck Liddell en Randy Couture. Daarbij stond echter altijd wel een titel op het spel. Was het niet in de UFC, dan wel in een andere organisatie.
Lees ook: UFC 213 preview
In de laatste jaren is er door de snelle groei van de sport en organisaties als de UFC en BellatorMMA minder ruimte gekomen voor grote trilogieën. De volgende vechter wacht immers altijd in de volgende octagon. In dat opzicht is het dan ook mooi dat juist de UFC het podium biedt om eindelijk het alles beslissende derde gevecht tussen Overeem en Werdum uit te vechten. Daarmee wordt letterlijk een tijdperk afgerond. Het eerste duel tussen de beide kemphanen vond immers alweer meer dan tien jaar geleden plaats. In 2006, in Osaka, in de Pride-organisatie.
In dat gevecht kwamen twee ongepolijste vechters in de ring in een sport die nog maar aan het begin stond. Wie de wortels van het MMA niet kent krijgt bij het bekijken van dit duel dan ook het gevoel dat hij naar een slecht geleid kickboksgevecht zit te kijken. Wel heeft het gevecht al typische kenmerken. Zo verschuift het momentum meerdere keren en is er voldoende spanning en vermaak.
Deel twee
De groei van zowel de sport als de vechters is goed zichtbaar in het tweede duel. Vijf jaar later, in 2011, vochten Overeem en Werdum het uit in Dallas, Texas in de Strikeforce-organisatie. Opnieuw ging het niet om een titel, maar om een kwartfinale van een toernooi, destijds een veelgebruikt concept.
De boksring was inmiddels verruild voor een octagon, maar niemand was het gevecht van vijf jaar eerder vergeten. De spanning voorafgaand aan deze avond was dan ook groot. Dit duel toont nog meer dan het eerste gevecht hoe verschillend de twee in stijl zijn. Overeem, misschien wel de man met de meest knock-out-kracht in het zwaargewicht, wilde het gevecht rechtop houden. Werdum probeerde zijn opponent juist voortdurend naar de grond te lokken.
Het gevecht eindigde volgens velen eigenlijk gewoon in mineur. Juist doordat de twee zo verschillend in stijl en tactiek zijn bleef de echte strijd die men wel in de eerste ontmoeting zag eigenlijk de hele avond achterwege. Dat, en het feit dat er al jaren 1-1 op het bord staat, heeft ertoe geleid dat nu dan eindelijk definitief wordt bepaald wie de sterkste van de twee is.
De definitieve slag
De rubber match zit helaas enigszins weggestopt op de fight card. Hoewel de avond gevuld is met grote namen uit heden en verleden staan er na de titanenstrijd in het zwaargewicht ook nog twee titelgevechten geprogrammeerd op UFC 213. Dat neemt echter niet weg dat er wel wat verwacht mag worden van WerdumOvereemIII.
Voor beide heren worden de kansen om ooit nog eens de titel te grijpen steeds kleiner. Niet in de laatste plaats omdat Werdum en Overeem simpelweg wat ouder worden. Overeem werd twee maanden geleden 37, Werdum viert aan het eind van deze maand zijn veertigste levensjaar. Wil één van beide nog eens een kans krijgen om de riem van Stipe Miocic af te pakken, dan zal de trilogie gewonnen moeten worden.
Zoals ook in de periode tussen het eerste en het tweede gevecht het geval was, zijn beide vechters flink ontwikkeld in de afgelopen zes jaar. Daarmee wordt ook het derde duel een soort inkijkje in de staat van MMA op dit moment. Het grote verschil tussen dit duel en de eerste twee ontmoetingen is dat alleen de winnaar nog een echte toekomst heeft in de sport.
Reacties