Waar wij met Sport Amerika dagelijks stilstaan bij al het laatste nieuws in de NBA, is het ook niet slecht om af en toe terug te kijken. Met NBA History kijken we terug naar bijzondere teams en indrukwekkende spelers die gedurende de jaren zoveel indruk hebben gemaakt dat we ze graag nog een keer uitlichten.
1990/1991. Een van de meer memorabele seizoenen in de historie van de NBA. De hegemonie van Detroit Pistons wordt na twee titels op rij doorbroken. Michael Jordan en zijn Bulls beginnen met de bouw van een nieuwe dynastie, na de overheersing van Los Angeles Lakers in de jaren tachtig. Symbolisch is dan ook de zege in de finale op de Lakers, de overgang van oud naar nieuw. De mannen van coach Phil Jackson winnen de eerste van in totaal zes titels. Daarnaast zou dit het laatste jaar in de fenomenale loopbaan van Lakers-ster Magic Johnson blijken te zijn.
Kampioen: Chicago Bulls (4-1, Los Angeles Lakers)
Beste resultaat (regular season): Portland Trail Blazers (63-19)
MVP (regular season): Michael Jordan (Chicago Bulls)
MVP (finals): Michael Jordan (Chicago Bulls)
1e pick Draft: Derrick Coleman (New Jersey Nets)
All-NBA First Team: Karl Malone, Charles Barkley, David Robinson, Magic Johnson en Michael Jordan.
De draft van 1990 was niet bijzonder sterk, maar kende enkele bekende namen. Natuurlijk de eerste pick, center Derrick Coleman. Maar de tweede keuze zou het beste jongetje van de klas blijken te zijn. Gary ´The Glove´ Payton. Een van de beste point guards ooit. Buiten deze twee zijn er nog vier spelers uit deze draft die het tot een All-Star Game schopten: Tyrone Hill (nr. 11), Jayson Williams (nr. 21), Antonio Davis (nr. 45) en Cedric Ceballos (nr. 48). En ergens tussendoor ook nog ene Toni Kukoc, gekozen als 29e door de Bulls.
In maart voorafgaand aan de draft vindt een drama plaats dat het leven kost aan de verwachte nummer één pick. De 23-jarige Hank Gathers van Loyala Marymount University overlijdt op 4 maart op het veld tijdens een wedstrijd door hartaanval.
Dit jaar zou het jaar van Michael Jordan en zijn Bulls worden. In het reguliere seizoen zijn ze met 61 gewonnen duels eindelijk de beste in de Eastern Conference, beter dan rivaal en regerend NBA-kampioen Detroit Pistons. Maar in de Western Conference presteert Portland Trail Blazers, met een uitmuntende Clyde Drexler, met 63 zeges, net wat beter. Het is de eerste keer sinds 1981 dat de Lakers niet de eerste plaats in het westen opeist.
Jordan pakt voor de vijfde keer op rij de topscorerstitel in de league met gemiddeld 31.5 punten per duel. Drie keer wordt hij verkozen tot speler van de week en tweemaal tot speler van de maand. Uiteindelijk krijgt hij ook zijn tweede MVP-award uitgereikt. Coleman wordt verkozen tot rookie van het jaar en Dennis Rodman van de Pistons is de beste verdediger van het jaar.
In de playoffs zijn de Bulls en de Trail Blazers favoriet voor het bereiken van de finale. Chicago heeft weinig moeite om daar te komen. New York Knicks wordt met 3-0 verslagen, daarna is Philadelphia 76ers aan de beurt en wordt met 4-1 aan de kant gezet. Dan volgen de Pistons, die de voorgaande drie jaren verantwoordelijk waren voor de uitschakeling van de Bulls, maar ook met hen heeft Chicago geen enkele moeite: een vernedering volgt met een 4-0 zege.
In de finale wacht echter niet de confrontatie met de Trail Blazers, maar de Lakers van Magic Johnson. Portland wint in de eerste ronde moeizaam van de inmiddels opgeheven Seattle Supersonics (3-2), maar is daarna met 4-1 veel te sterk voor Utah Jazz. Tegen de ervaren Lakers gaan de Trail Blazers echter verrassend met 4-2 onderuit. In de zesde wedstrijd pakt Los Angeles een 91-90 de beslissende vierde zege in de serie.
In een enorm gehypte match-up tussen Michael Jordan en Magic Johnson blijkt van een echte strijd geen sprake. Het is de eerste finale voor Jordan, en de laatste voor Magic en de Bulls zijn veel te sterk voor de Lakers. Jordan maakt gemiddeld 31.2 punten, geeft ruim 11 assists en pakt bijna zeven rebounds per duel. Johnson komt ook tot bijna een triple-double met iets minder dan 20 punten, ruim 11 assists en 8 rebounds.
Maar ondanks dat Jordan veel aandacht voor zich opeist, is de prestatie veel meer dan een eenmanshow. De Lakers scooren in vijf duels slechts 458 punten, nog steeds een laagterecord. Jordan heeft na zeven jaar in de league dan eindelijk de felbegeerde ring. En snoert hiermee critici, die stelden dat Jordan zijn teams niet naar de titel kon leiden, de mond. “Ik had niet verwacht dat ik zo emotioneel zou zijn. Normaal gesproken ben ik publiek niet zo emotioneel”, reageert Jordan na afloop van de zegetocht.
Reacties