Waar de NBA in haar winterslaap zit, en de NFL nog niet definitief begonnen is, gaat het seizoen in de MLB richting de meest spannende fase: de play-offs. En zoals elk jaar levert de weg hier naartoe genoeg spanning op, want met uitzondering van de AL Central (waar Kansas City makkelijk aan kop gaat) kan er in de overige vijf divisies nog genoeg gebeuren. Vandaag kijken we naar de strijd in de AL East tussen de New York Mets en de Washington Nationals…of is het geen strijd meer te noemen?
Het scenario is overduidelijk. De Phillies, Marlins en Braves doen al lang en breed niet meer mee om de koppositie. Lange tijd stonden de Nationals eenzaam bovenaan, maar de Mets hebben zich langzaam aan omhoog gewerkt en na een dipje vindt Washington zichzelf ineens terug op een tweede plaats en lijken de play-offs in gevaar te komen.
Pitching
Hier wordt direct duidelijk waar de kracht van de Mets zich bevindt ten opzichte van Washington. De Nationals beschikken alleszins over een slechte groep armen, maar het moge duidelijk zijn dat New York er toch bovenuit steekt als superieure ploeg. In bijna alle categorieën behoren ze tot de beste van de MLB en mede hierdoor zijn ze een levensgevaarlijke klant wanneer ze de play-offs zullen halen.
Wanneer we allebei de starting rotations onder de loep nemen, zien we pas duidelijk waar precies het verschil in zit. Waar de Nationals over één ace beschikken met Max Scherzer, hebben de Mets er momenteel twee: Jacob DeGrom en Matt Harvey.
Hierdoor zitten de Mets in een ware luxepositie, want de jonge Noah Syndergaard ontloopt de #2 van Washington, Jordan Zimmerman, amper wanneer we de cijfers bekijken. Anderzijds hebben beide ploegen eigenlijk maar één werper die enigszins als een zwakke schakel aangewezen kan worden, en dit geldt dan voor de ervaren Bartolo Colon en de door blessures geplaagde Stephen Strasburg.
Kortom, New York heeft twee aces, Washington eentje, en hierdoor hebben de Mets een cruciaal voordeel in de strijd om de AL East.
Offense
Pitching wins championships, dat is duidelijk de filosofie van zowel de Mets als de Nationals, want in de meeste aanvallende categorieën behoren ze beiden tot de mindere goden. Vooral voor Washington is dat extra pijnlijk, want juist op dit aspect moeten ze terrein goedmaken ten opzichte van de Mets. Dit gaat echter zeer stroef, want op alle terreinen zijn ze slechts minimaal beter, en dit kan verklaren waarom de Nationals momenteel zoveel moeite hebben om de achterstand op de Mets te verkleinen.
Kijkend naar de vijf meest efficiënte slagmannen van beide ploegen, zien we dat de Mets er heel goed aan hebben gedaan om Yoenis Cespedes binnen te halen. De Nationals beschikken immers met Bryce Harper over een echte leider in aanvallend opzicht die veruit het meest belangrijk is voor zijn ploeg. De Mets mistten deze speler, want Curtis Granderson is ondanks zijn sterke prestaties dit seizoen niet echt een aanvallende ster. Cespedes is dat wel, en is absoluut essentieel geweest voor de sterke reeks van de Mets.
Verder ontlopen de slagmannen elkaar niet heel erg. Wat alleen wel opvallend is, is dat de slagmannen van de Mets doorgaans wel hun niveau halen of dit ontstijgen, terwijl er aan de kant van Washington toch wel meer werd verwacht van mannen als Ian Desmond, Ryan Zimmerman en Jayson Werth (Die dusdanig slecht presteert dat hij deze lijst bij lange na niet haalt).
Schema
Tot slot is het schema van New York redelijk gunstig. De komende weken spelen ze tegen de Phillies (uit), Red Sox (thuis), Phillies (thuis), Marlins (uit) en dan volgt er een cruciale series tegen de Nationals in Washington D.C. van 7 tot en met 9 september. Daarna volgt een bezoek aan de Braves, waarna ze het thuis opnemen tegen de Marlins, Yankees en de Braves. Wie oplet ziet dat enkel de Yankees een contender zijn, en aangezien ze het seizoen afsluiten met bezoeken aan de Reds en Phillies kan je concluderen dat het schema de Mets erg gunstig gezind is.
De Nationals moeten dus voor 7 september al de voorsprong zien te verkleinen, en dat wordt flink lastig. Thuisseries tegen de Padres (7-3 in laatste tien wedstrijden) en Marlins bieden perspectief al zijn de Padres wel in vorm de laatste tijd. Daarna volgt een loodzware trip naar St. Louis alvorens ze thuis tegen de Braves uitkomen voordat de Mets langskomen voor drie cruciale duels. Vervolgens wordt het wel makkelijker, met de Marlins (uit), Phillies (uit), Marlins (thuis), Orioles (thuis), Phillies (thuis) en dan wederom de Braves (uit) als voorproefje op drie slotduels in New York tegen de Mets.
De vraag is alleen of de strijd dan al niet beslecht is, want de schema’s ontlopen elkaar amper, en de kans is vrij groot dat het verschil voor 7 september, wanneer de Mets en de Nationals driemaal tegen elkaar spelen, alleen maar groter is geworden.
Conclusie
De conclusie is duidelijk. De Nationals moeten een achterstand van 5.5 wedstrijden goedmaken op de New York Mets, en dit lijkt in de huidige staat teveel gevraagd voor de ploeg uit de hoofdstad. Kijkend naar het werpen, komen ze voor het mooie één ace tekort die kan opboksen tegen het gevaarlijke duo van New York (DeGrom & Harvey), terwijl ze ook aanvallend dusdanig teleurstellend presteren waardoor ze constant terrein blijven verliezen op de Mets.
Daarnaast is het schema de Nats ook niet dusdanig gunstig gezind dat ze makkelijk terrein kunnen winnen. De enige hoop lijkt dan ook gevestigd op een herboren offense, maar de vraag is of het daarvoor al niet te laat is. De Mets draaien namelijk als geoliede machine en lijken op geen enkele manier af te remmen zijn vanwege hun sterke werpen en een vernieuwde offense met dank aan de toevoeging van Yoenis Cespedes. Kortom: de kans dat de Mets dit nog weggeven lijkt heel klein, en de Nationals lijken hiermee af te stevenen op een flinke deceptie…
Foto: Getty Images
Reacties