Wat een spanning! Uitgerekend in Game 6 vindt de eerste écht spannende wedstrijd van deze series plaats. De winst in overtime voor Miami moest van ver komen en er waren een aantal opvallende zaken die het waard zijn nog eens op in te zoemen. Let’s take a look!
Duncan out?
Opnieuw speelde coaching een grote rol. Het schaakspel tussen Spoelstra en Popovich bereikte een spetterende climax met bijzondere beslissingen van beide kanten. Om te beginnen met Popovich: de Spurs staan drie punten voor in de laatste seconden van de wedstrijd. Miami krijgt een kans om gelijk te komen, waarvoor alleen een driepunter goed genoeg is. Op dat moment haalt Popovich zijn center naar de bank om zo meer druk te geven op de driepunter. Geen gek idee, ware het niet dat Miami’s Chris Bosh nu de enige lange man in het veld is die bij een misser de rebound kan pakken, wat ook gebeurt. Dit zou je kunnen afschuiven als pech, belangrijker is echter dat het niet nodig was om Duncan te wisselen omdat Miami maar drie driepuntschutters in het veld had staan: James, Chalmers en Allen.
Miami’s big run
Daarmee komen we gelijk bij opvallende coaching van de kant van Spoelstra. Gedurende het vierde kwart komt Miami langzaam terug van een achterstand. De Spurs staan aan het begin van vierde kwart tien punten voor en de Heat start met Chalmers, Miller, Allen, James en Andersen. Dit is de lineup waarbij de Spurs écht bang moeten zijn voor de schoten van afstand en minder aandacht kunnen besteden aan James:
Het is deze lineup waarmee Miami terugkomt in de wedstrijd met schoten van afstand, twee dunks van James en een monsterblock op Duncan.
[youtube http://youtu.be/LdYrAv-EIwk]
Na bijna zes minuten in het vierde kwart is Miami teruggekomen van 75-65 tot 82-84. De schutters doen hun werk, de Spurs spelen aanvallend weinig klaar en LeBron James doet wat LeBron James doet.
Bench Dwyane Wade
En dan, bij een stand van 84-87 in het voordeel van Miami, met nog 3:48 te gaan, komt Wade in het spel voor Miller. Dit is al ongebruikelijk laat voor Wade, maar dit had, vanuit Miami’s perspectief, nog later mogen zijn. Iets later volgt de eerste foute beslissing. Wade waagt een fade-away met nog vijf seconden op de schotklok, in principe niet slecht, ware het niet dat LeBron vrij staat voor de driepunter en hij zelfs nog tijd had gehad voor een actie richting basket:
Later, als beide teams op 89 staan met nog ruim een minuut op de klok, zien we een andere tekortkoming van Wade. Chalmers zet een screen voor James, die daarna richting basket pusht. Hij trekt drie verdedigers naar zich toe en speelt daarom de bal naar de korte hoek waar Wade staat:
Wanneer Miller, Allen, Chalmers of Battier hier de bal hadden ontvangen was de bal de lucht in gevlogen voor de driepunter. Wade waagt zich daar niet aan, speelt verder waarna uiteindelijk Chalmers de bal verliest. Parker maakt vervolgens aan de andere kant wel de bucket waardoor de Spurs met 91-89 de laatste minuut in gaan.
Dit is waar het al regelmatig mis is gegaan voor Miami. Wade is een sterspeler als hij fit is, maar we hebben dat deze series pas één keer mogen ervaren. Als hij niet fit is doet Spoelstra er goed aan gewoon met zijn schutters te blijven spelen en het simpel te houden: Een pick op James, een drive richting basket en een kick richting de driepuntlijn.
Clutch en overtime
Niet lang daarna komen de Spurs op vijf punten waarna het tijd is voor ‘heroball’ voor hen die het aan gaat. James mikt de eerste driepunter raak (hoewel hij er twee pogingen voor nodig heeft) waarna Leonard slechts één van zijn vrije worpen raak weet te schieten. Dan is het opnieuw aan James om gelijk te maken, maar is het uiteindelijk Allen die het doet voor Miami:
[youtube http://youtu.be/tr6XsZVb-ZE]
In overtime golft het spel heen en weer met fantastische defensieve plays van Green (James opvangen in fastbreak) en Bosh (blocks op Parker), maar ook met dramatische turnovers van Ginobili en Wade. Overigens zien we hier nog een foute beslissing van de ‘Flash’, met één punt voorsprong en nog dertien seconden te gaan waagt Wade een jumpshot. Waarom? Hij had nog zes seconden op de schotklok om een betere keuze te maken.
Gelukkig voor hem verovert Allen de bal aan de andere kant (foul, anyone?), komt Miami op drie punten en faalt Danny Green in zijn onmogelijke opdracht een driepunter te scoren vanuit onmogelijke positie.
En nu dan game 7. Ik waag me niet meer aan voorspellingen, maar stiekem hoop ik op een game-winning driepunter van Allen of Green, zij verdienen het misschien wel het meest.
Reacties