De Cleveland Indians waren in 2016 één overwinning verwijderd van de eerste MLB-titel in 68 jaar. In de twee daaropvolgende jaren waren respectievelijk Game 5 en Game 3 van de ALDS al het eindstation. Die achteruitgang is tekenend voor een ploeg die weliswaar al jaren de zwakke AL Central domineert, maar het na het reguliere seizoen steeds moeilijker heeft de scherpte te vinden van een kampioensploeg.
Ook in 2019 heeft de ploeg weer de herkenbare basis van een ijzersterke rotation en MVP-kandidaten in het infield. Daaromheen zijn er grote vraagtekens. Desondanks verwachten de fans niets minder dan een vooruitgang ten opzichte van de vroege playoff-exits van de laatste twee seizoenen. De druk zit er dus vol op in Cuyahoga County, want time is running out.
HALVE KRACHT IS GOED GENOEG
De Indians hadden in 2018 zoals verwacht weinig moeite met de divisierivalen. Al aan het eind van april stond Cleveland 4.0 wedstrijden boven de concurrentie. Die voorsprong werd langzaam uitgebouwd tot een gat van 7.5 wedstrijden rond de All Star Break. Heel indrukwekkend was dat nu ook weer niet, want buiten Cleveland hadden alle ploegen in de divisie op dat moment een losing record. De Indians waren ook slechts acht wedstrijden boven een .500 record. Kortom, drie maanden voor het eind van het seizoen wist de ploeg vrijwel zeker dat het de divisie zou gaan winnen, maar van een ploeg met echt postseason-momentum was geen sprake.
Na de zomer werd het iets beter. Aangevoerd door de infieldsterren José Ramírez en Francisco Lindor, die respectievelijk 3e en 6e zouden worden in de AL MVP-verkiezing, eindigden de Indians het seizoen met 91 wins en een .583 winstpercentage over de tweede seizoenshelft. Desondanks zal de club niet tevreden zijn geweest met dat totaal aan wins. De ploeg gaf laat in de wedstrijden veel runs uit handen en op Brad Hand en Oliver Pérez na, had geen enkele reliever een ERA onder de 4.00. Zelfs bijna-2016-World-Series-MVP Andrew Miller had een slecht jaar met een onherkenbaar ERA van 4.24 in slechts 34 innings.
Door de ruime voorsprong op de concurrentie, maar het lage aantal wins, wist Cleveland lange tijd dat het in de ALDS aan moest treden tegen de #2 seed. Dat werd de regerend kampioen uit Houston. In die ontmoeting kwam de achilleshiel pijnlijk tot uiting. De stabiele rotation (met een season ERA van 3.10) had veel moeite met de sterke offense van de Astros. Daarop moest de bullpen haar collega’s redden, maar dat mislukte compleet. Met een ERA van 9.00 in de series en een offense die niet thuisgaf (.144/.196/.222) was de sweep door Houston een feit.
2019: WAT KUNNEN DE ACHTERBLIJVERS?
Van de ploeg wordt in 2019 nog altijd verwacht dat ze de divisie gaan winnen en wij verwachten ook wel dat hen dat lukt. Echter, de Indians gaan dat met een heel ander gezicht doen. Maar liefst tien spelers uit het 25 man roster verlieten de club. Daarvoor in de plaats kwamen zeven nieuwe namen. Een groot offer hoeft dat niet te zijn, want Cleveland beschikt nog altijd over een ijzersterke offense en rotation. Wel zijn er enkele levensgrote vraagtekens te zetten bij het outfield en de bullpen van de ploeg. Bovendien lopen er enkele oudere namen rond en met één van de mindere farm systems moeten de Indians zorgen dat er snel resultaat wordt geboekt.
In elke linie zijn er spelers vertrokken. Josh Tomlin is de bekendste uit de rotation. In de bullpen laten closer Cody Allen (naar de Angels) en Andrew Miller (naar de Cardinals) een gapend gat achter. Catcher Yan Gomes (Nationals) is weg, derdehonkman Josh Donaldson (Braves) is weg en zelfs Edwin Encarnación (Mariners, en al zeven jaar goed voor 30+ homeruns) is weg. Echter, het grootste pijnpunt ligt in het outfield. Michael Brantley (Astros), Rajai Davis (Mets), Brandon Guyer (White Sox), Lonnie Chisenhall (Pirates): allemaal namen die de laatste jaren als vanzelfsprekend bij de Indians hoorden, maar er in 2019 niet meer bij zijn.
Voor hen zijn verschillende vervangers aangetrokken. Voor de catcherpositie kwam Kevin Plawecki over van de Mets. In het infield is er plaats voor enkele latino power hitters in de vorm van Carlos Santana (geruild voor Encarnación met Seattle) en de door Boston gedropte Hanley Ramírez. In het outfield zijn jonge talenten voor de lange termijn binnengehaald. Jake Bauers en Jordan Luplow kwamen respectievelijk uit Tampa Bay en Pittsburgh over.
De toch al zwakke bullpen was absoluut het zorgenkind voor GM Mike Chernoff, maar met het vertrek van Allen en Miller en het halen van free agent Alex Wilson is die er zeker niet sterker op geworden.
LINEUP
Kort samengevat zijn de sterke punten van de Indians nagenoeg gelijk gebleven, maar de zwakke punten er wel degelijk zwakker op geworden. Dat begint al bij de catcherpositie, die nu ingevuld gaat worden door Roberto Pérez. De vanger had een slecht 2018 met een OPS van .519. Van een slecht seizoen kunnen we niet spreken bij José Ramírez en Francisco Lindor. De infielders eindigden zoals gezegd hoog in de verkiezing voor de AL MVP. Beide mannen hadden OPS’ hoger dan .871, minstens 25 gestolen honken en 38 homeruns. Ramírez had zelfs een 30-30 season. Daarmee was hij de pas de zevende speler uit de Dominicaanse Republiek die dat lukte. Zij worden vergezeld door oud-gediende Jason Kipnis en Santana. Hanley Ramírez zal voornamelijk als DH aan slag komen, maar heeft in zijn tijd in Boston ervaring opgedaan op het eerste honk.
In het outfield herkennen we eigenlijk alleen Tyler Naquin en Bradley Zimmer terug van voorgaande jaren. Zimmer zal echter, net als Lindor, nog niet fit zijn in de eerste weken van het seizoen. Hierdoor zal Cleveland in april bijdrages moeten krijgen van jonge spelers als nieuwelingen Bauers en Luplow en Eric Stamets op kort.
ROTATION
If it ain’t broken, don’t fix it. Dat is zeker van toepassing op het arsenaal aan startend werpers in Cleveland. Ook het komende seizoen zien we weer namen terug als Corey Kluber, Trevor Bauer, Carlos Carrasco en Mike Clevinger. Voor Danny Salazar komt Opening Day te vroeg, waardoor we veel meer zullen gaan zien van Shane Bieber. De rookie had in 2018 weliswaar een ERA van 4.55, maar wierp in negentien starts maar liefst elf wins. Baby baby oh! Zelfs met het ERA van Bieber waren de starters van Cleveland goed voor een gezamenlijk ERA van 3.10, waarmee het de derde beste rotation in de MLB had.
BULLPEN
… die was niet zo best. Zelfs met Miller en Allen (die toegegeven een minder jaar hadden) was het gezamenlijk ERA van de relievers 4.55; goed voor een plekje in de top 6 van de slechtste bullpens in de competitie.
Lichtpuntjes zijn Oliver Pérez en Brad Hand. Pérez kwam in 2018 tot een ERA 1.39, maar wierp slechtst 32.1 innings. Hand zal de closer worden voor de Indians nadat de vertrekkende Allen slechts 27 van de 32 save opportunities wist te verzilveren. Daarmee is Cleveland in goede Hand-en, want de lefty kwam namens San Diego en Cleveland tot 106 strikeouts in 72 innings en een 2.75 ERA.
Verder bestaat de bullpen van de Indians uit mannen als Tyler Olson, Adam Cimber, Dan Otero, Neil Ramirez en Jon Edwards. Verwacht dus dat de starters een lang seizoen gaan draaien, want met zo’n bullpen moeten er toch de nodige innings gevreten worden door de rotation.
CONCLUSIE
Ook in 2019 is de Tribe nog steeds topfavoriet in de divisie, maar dan? De ploeg verzuimde in 2018 te lang om de concurrentie op achterstand te zetten en met de huidige lineup verwachten we ook dit jaar niet dat de Indians een heel indrukwekkend win total gaan halen. Jawel, de rotation is ijzersterk, het infield heeft twee supersterren. Dat alles is in de AL Central voldoende om de divisie te winnen. Echter, in de ALDS zien we niet welk van de andere potentiële postseason-teams bang zou moeten worden van Cleveland. Het is een frustrerende situatie voor de club, dat in dezelfde uitzichtloze situatie dreigt te komen als divisiegenoot Detroit zo’n vijf jaar geleden. Goed, maar niet goed genoeg.
Coverfoto: Paul Sancya/Associated Press
Coverfoto: Tim Spyers/AP Photo
Reacties